Mijn verhaal tot nu toe
Vorig jaar had ik na er veel over te hebben nagedacht en gelezen besloten dat ik anoniem een nier wilde gaan doneren. Ik ging er vol voor maar het liep allemaal anders.
In maart dit jaar was er een dag vol onderzoeken en gesprekken gepland, o.a. een ct scan. Uiteraard moest ik zelf gezond genoeg zijn om een nier te kunnen missen. Helaas bleek dat niet zo te zijn. Er werden wat afwijkingen gezien op de ct scan, waaronder een afwijking bij het coecum. Afgekeurd als nierdonor, dat heb ik best even moeten verwerken.
Ik werd doorgestuurd naar een ziekenhuis in de buurt waar ik eind april een coloscopie heb gehad. Kort daarvoor kreeg ik een blindedarmontsteking maar bij gebrek aan ontstekingswaarde in het bloed en de aanstaande coloscopie werd ik ermee naar huis gestuurd.
De coloscopie leverde niks op. Heb daarna aangedrongen op een afspraak bij de MDL arts. Gelukkig vond hij dat het zeker verder onderzocht moest worden en stuurde me door naar de chirurg. Gedacht werd aan een chronische blindedarmontsteking. Gezien de aanhoudende buikpijn en de nog steeds aanwezige afwijking die te zien was op een nieuwe ct scan. De operatie om de blindedarm te verwijderen werd gepland.
Een paar weken voor de operatie opnieuw een ontsteking, het werd tijd dat hij eruit gehaald werd.
En toen kwam daarna de totaal onverwachte uitslag van het pathologisch onderzoek. Een tumor was de boosdoener, om precies te zijn een goblet cell adenocarcinoom. Een bizarre toevalsbevinding.
Vanwege de grootte en doorgroei in de appendixwand volgde een aanvullende operatie, een hemicolectomie rechts. Dit om het risico van eventuele uitzaaiingen uit te sluiten.
De operatie was op 14 september. Spannende weken, alle scenario’s speelden door mijn hoofd. Maar op 22 september mocht de oncologie verpleegkundige mij vertellen dat er verder niets gevonden was. De blijdschap en opluchting is groot.
Neemt niet weg dat ik dit alles nog even moet verwerken maar ik realiseer me terdege dat ik geluk heb gehad, dat het op tijd ontdekt is.
Ik realiseer me ook dat voor vele anderen het traject totaal anders is, van heel dichtbij heb ik al meerdere keren meegemaakt dat kanker een enorme impact heeft.
Ik volg hier meerdere blogs en ik zal dit blijven doen.
Voor mij volgen nog 5 jaar lang controles. Ik ben benieuwd hoe ik dat ga ervaren.
Veel liefs,
Sandra
12 reacties
Dus eigenlijk ben je een bofkind. Jammer dat je niet kon doneren, maar wat een geluk die scan.
Wat een leuk woord, bofkind. En zeker waar wat je zegt! Dank je wel.
Goh jemig wat heftig! Zo wil je doneren en zo mag het niet en wordt er bij toeval iets ontdekt.
Ja, mooi woord: bofkind
Kan me voorstellen dat je dit even moet verwerken en dat is goed! Neem je tijd en elke dag zal het vast iets beter gaan. Dat gaat soms met 2 stappen vooruit, en soms met 3 achteruit. Geef het de tijd.
Controles zijn spannend. Waarom? Je moet wachten op de uitslag en die wachttijd is frustrerend. Je gaat vol goede moed naar de controle maar het is elke keer weer spannend.
Veel liefs, Elma🌞🍀
Jeetje Sandra, wat een bijzonder verloop en hoe goed dat je hebt aangedrongen op verder onderzoek. Want nu ben je er snel bij.
Het is nog allemaal vers, dus sterkte met je herstel.
Dank je wel 🌺
Ontzettend fijn dat je er goed vanaf bent gekomen! Gefeliciteerd.
Die nier willen afstaan, je was er wel teleurgesteld over, maar was dat niet uiteindelijk je redding, zo kwam je op dat pad van die tumor?
Ja, door de afwijking die te zien was op die scan in maart is het balletje gaan rollen. Ik sta mezelf nog altijd niet toe te denken aan hoe het was gegaan als ik die scan niet had gehad.
Dank je wel 🌺
Beste Sandra,
helaas was ik te laat…. Ook ik heb blindedarmkanker maar is het al uitgezaaaid. Het komt inderdaad heel erg weinig voor en dat is beroerd als jezelf een van de slachtoffers bent. Anderzijds is er dus ook weinig te melden over een prognose, ik word palliatief behandeld met chemokuren en ga uit van zeker nog een paar jaar! Ik ben heel, heel blij voor jou en wens je een lang, goed en gelukkig leven toe.
Wilma, Blog allesisliefde
Hi Wilma,
Ja, jouw verhaal grijpt mij ook heel erg aan. Ik vind het heel erg voor jou. Zelf ben ik er ook nog niet helemaal gerust op, of de behandeling die ik heb gehad wel de juiste was. Maar ik blijf onder controle.
Ik volg je blog en hoop nog veel blogs van je te lezen.
Liefs,
Sandra
ps, ik woon nu in Brabant maar kom oorspronkelijk uit Groningen/Appingedam. Ik geloof dat jij daar ook ergens woont
Hoi Sandra,
Eind januari dit jaar heb ik dezelfde diagnose gekregen. Na een blinde darmoperatie op 3 januari. Het blijkt ook om een goblet cell carcinoom te gaan. En ik lees bij jou dat vanwege de grootte en doorgroei in appendixwand een hemicolectomie moest ondergaan. Mijn tumor is doorgegroeid tot in de buitenste wand zonder invasie van lymfe/bloedvaten en zenuwbanen. Ik krijg dezelfde operatie eind februari en kijk er heel eerlijk gezegd naar uit.
Ik vroeg me af hoe je beeldvorming eruit zag alvorens je operatie. Waren er dingen te zien op CT/MRI? Zoals verdachte lymfevaten of zag alles er goed uit? Ik herken me in je verhaal en hoop eigenlijk ook op dezelfde uitkomst. Ben heel blij voor je, en houd me vast aan je verhaal. Ik hoop diezelfde vreugde te voelen na mijn operatie.
Groetjes Mart
Hoi Mart, ik heb je privé een berichtje gestuurd!
Hai Sandra,
'Beetje' laat, maar ik lees je nu. Bizar dit!
Lieve groetjes Hebe