Wennen aan de situatie

Voor alle duidelijkgheid nog even dit, de verhalen die ik schrijf zijn op mijzelf van toepassing. Dus niet denken, krijg ik dat ook.
De afgelopen dagen had ik het moeilijk, omdat het buiten zo mooi was met eindelijk die Sneeuw.
Ik ben  nl een fotograaf in Hart en Nieren en wil dan naar buiten om foto,s te maken van wat tegenwoordig al niet meer zo veel voorkomt. {Sneeuw}
Helaas moest ik afhaken omdat ik soms te moe en te ziek ben om naar buiten te gaan. En tevens bang ben om verkouden te worden.  
Ik weet niet hoe het is bij andere bezoekers, maar ik ben pas een week bezig met bestralen en kom elke ochtend ziek uit mijn bed. In mijn bed gaat het nog, maar zodra ik opsta en naar beneden loop begint het rottige gevoel.
Het eerste wat ik dan doe, is mijn medicijnen innemen.Maar dat duurt even voordat die ingewerkt zijn.
Waar ik ook heel veel last van heb is mijn Linker schouder en arm.
Het was bekend dat er een mogelijkheid was bij de operatie dat ze de zenuwen aan die kant zouden kunnen beschadigen of doorsnijden.
En dat zal bij mij wel gebeurt zijn , en dat is heel lastig als je Links bent.
Zelfs haren kammen is nu een probleem probeer maar eens je haren te kammen met je andere arm, en iets uit een keukenkastje pakken kun je wel vergeten. Dat ligt gelijk op de grond. Mezelf aankleden en bv een jas aantrekken is een probleem, want als een kant niet lekker meewerkt begin ik te mokken.
De Oncologische Fysisotherapeut zal binnenkort een afspraak maken om te kijken wat hij voor mij kan doen. Ik heb een redelijke hoge pijngrens maar dit doe wel heeel erg veel pijn.
Maar we gaan er morgen weer voor,

 NIEUWE WEEK NIEUWE KANSEN.