Even een Update
Het gaat Goed met me { dit is dus Cynisch bedoeld}
Ik ben bij Heel veel Artsen/Oncologische Artsen/Bestralingsarts/Neurologen Artsen van de afd. CT/MRI Tandarts en artsen gespecialiseerd in schouderletsel en Revalidatiearts geweest noem maar op. Ik denk wel een stuk of 9.
BIJ IEDEREEN KREEG IK HETZELFDE TE HOREN.
ZEER ZELDZAAM, NOG NOOIT GEZIEN, INTERESSANT STUDIEOBJECT, MAAR IK KAN NIETS VOOR U DOEN.
Toen de Neuroloog dit zei, en vertelde dat hij binnenkort een lezing ging geven over een soortgelijk probleem zei ik kijk maar, en maakte hij foto,s om op zijn lezing te laten zien. {Hele Fijne Jonge Nuroloog}
Voor de rest heb ik bij iedereen helzelfde gezegd, LEUK MAAR DAAR SCHIET IK GEEN MOER MEE OP,
Het is nu zover dat ik gelukkig via het WMO een Traplift en een Scootmobiel heb gekregen, waar ik heel blij mee ben. Ben 7 Maanden niet op straat geweest om lekker te genieten met langs de EEM te rijden in de Polder bv.
ik woon tegenover een prachtig natuurgebied richting Soest en Baarn.
Ik loop nu bij een Medische groep. DIT ZAL HET EINDSTATION WEL ZIJN. Revalidatierarts/Fysio/Ergotherapeut/Maatschappelijk werker noem maar op.
Ook zij zitten met hun handen in het haar, Wat moeten we doen.
Gelukkig proberen ze een aangepaste Brace/Sling voor mij te maken, om mijn linker elleboog wat omhoog te brengen en daardoor ook mijn schouder iets omhoog te krijgen waardoor ik waarschijnlijk wat minder pijn zal hebben. en zo proberen ze de pijn te verlichten die ik dus 24 UUR PER DAG HEB.
Buiten dit om heb ik nog steeds niet geheel mijn smaak terug gekregen, bv Zoute Haring waar ik mijn hele leven al gek op ben hoef ik nu niet te proberen omdat ik dan moet overgeven. Het is Even wennen he.
Ook heb ik aangepast Bestek aangeschaft, bv een lepel die haaks staan noem maar op. Ik maak er maar het beste van.
En ik ben zo gelukkig met mijn lieve kinderen die mij aan alle kant helpen en bijstaan, als het weer eens te moeilijk aan het worden is.
Ook heb ik een paar hele lieve Buurtjes die altijd voor mij klaar staan.
En eigenlijk moet ik blij zijn dat ik er nog goed vanaf ben gekomen.??
Maar ik laat me niet klein krijgen, en ga ervoor.
IK SCHROK ME ROT TOEN DE ONCOLOGISCHE CHIRURG MIJ KORT GELEDEN VERTELDE,
ALS JE DEZE OPERATIE NIET HAD GEHAD
WAS JE ONHERROEPELIJK DOOD GEGAAN.