Update Januari 2017...altijd prettig nieuws

Het jaar 2017 is alweer door zijn eerste maand januari heen en de feestdagen zijn nog slechts een herinnering…de nodige mensen zijn ons helaas alweer ontvallen en ik noem daarbij Joop Braakhekke en ook Hans Breukhoven…omdat dit voor mij toch wel een beetje de mensen waren waar ik naar keek met betrekking tot Alvleesklierkanker...zij gaven mij hoop en kracht als ik las hoe het met hun ging...niet dat je hen kan vergelijken met elkaar of met mijzelf of met wie dan ook maar toch...het is een gevoel...Ik volgde hun ziekte relaas op de voet maar helaas hebben zij het niet ondanks hun strijdbaarheid gered.

Ik kreeg in december van mijn huisarts een uitnodiging om een griepprik te komen halen want ik behoorde volgens de statistieken tot een risicogroep stond er in de begeleidende brief en een griepprik was dan ook zeer verstandig om in mijn geval te doen.
Nu is de prik die je krijgt nooit een tegenmiddel tegen de griep die dan heerst dus is de kans klein dat je de dans ontloopt.
Iedereen was uitgenodigd op een groot lang spreekuur en op een dag maar dat zou volgens mij zeker een grote bron van een mogelijke griephaard zijn met zoveel mensen bijeen..u snap het al...ik bedankte hiervoor hartelijk.

Inmiddels (01-02-2017) heb ik weer een bezoek gebracht aan mijn MDL arts dr. Takkenberg, het was even zoeken want de afdeling was verhuisd van C2 naar A2... klinkt als een schaakset...ik was sinds oktober 2016 niet meer in het AMC geweest en terwijl wij de lange gang doorlopen naar de poliklinieken komt de geur van soep uitdagend in mijn neus...waar ooit de infobalie was is nu ook een restaurant achtig iets gekomen waar de mensen zaten te genieten van wat zij aan het nuttigen waren…beetje bij beetje begint het AMC op een dorpje te lijken…voorzien van alles...ik mag aannemen dat alles de gezondheid ten goede komt.

Er moest eerst nog even bloed geprikt worden en dankzij de urgentiesticker is de uitslag een uur later terug te zien bij mijn arts...
de Ursofalk medicijnen doen hun werk goed en de waarden zijn niet verontrustend. Dit zijn de enige medicijnen die ik gebruik buiten natuurlijk mijn Creon 25000 Enzymen...ik gebruik 6 tabletten per dag tijdens de maaltijden.
Ik vind het een prettig idee dat er door middel van echo's in mijn buik gekeken word of alles goed gaat temeer omdat ik geen CT's of andere onderzoeken doe...alles word gecontroleerd en ik schrik als er gezegd word "ik mis iets" ik reageer verbaasd en schrik ook een beetje..."ik zie geen vocht meer" was zijn antwoord en dat is natuurlijk altijd prettig nieuws...eigenlijk was alles heel erg positief te noemen en ik mag een half jaar wegblijven bij dr. Takkenberg.

Met een opgelucht gevoel gaan wij weer naar huis want hoe je het ook went of keert het blijft elke weer spannend want je weet maar nooit...wij lopen terug langs de GIOCA en de vrijwilliger die ons begeleidde op 2 januari 2015 had ook vandaag weer dienst...wij groeten elkaar en knikken en ik steek mijn duim omhoog...inderdaad ik ben er nog steeds

Op 16 maart staat een bezoek gepland aan mijn chirurg prof. dr. Busch het is dan alweer een half jaar geleden dat bij ik bij hem voor controle ben geweest...ik kijk uit naar mijn bezoek aan hem.
Via prof. dr. Busch ben ik gevraagd om op de Alvleesklier Patiënten Dag van 8 maart aanstaande mijn verhaal te komen op deze dag "daar waar anderen stoppen" is het item en ik mag om 17:00 uur mijn verhaal komen doen...ik vind dit dan ook een hele eer om te mogen doen.
Probleem is dat ik het in een kwartier moet gaan doen 😀 maar het moet gaan lukken

Voor de liefhebbers wil ik alvast de datum van 21 mei 2017 doorgeven dat is de datum voor de AMC loop...ik hoop hier dan ook weer aan mee te doen en dit keer ga ik voor de 10 km

Ik wil graag eindigen met het gedicht dat ik op 2 januari 2015 kreeg en waarmee ik mij presentatie op 8 maart zal beginnen…
dit gedicht is de afgelopen 2 jaar mijn leidraad geweest

Als je denkt: ik ben verslagen
is de nederlaag een feit
Als je denkt: ik zal niet versagen
win je op den duur de strijd
Als je denkt: Ik kan het niet halen
is de tegenslag op til
Want het overslaan der schalen
hangt voornamelijk af van Wil
Moedeloze gaan ten onder
door hun twijfel, door hun vrees
Vechters winnen door een wonder
telkens weer de zwaarste race
Denk: Ik kan het, en dan gaat het
Iedereen vindt bij wilskracht baat
en in jouw leven wint de daad het van nutteloos gepraat

goeds en groet, Gerrit

kanttekening: ik vind het belangrijk om af en toe te laten weten hoe het met mij gaat...dit om anderen tot steun te zijn die nog maar net op kanker.nl zijn ingelogd of anderen die al langer hier zijn...ik vind het dan ook jammer dat niet iedereen de kracht kan vinden om dit ook te doen...of het nu goed of slecht nieuws is "Laat iets van je horen" er zijn mensen die je volgen en hoop putten uit wat jij schrijft en mee maakt.