Toch is het nu anders
Juni 2017
De maand juni is doorgaans de maand waarop wij onze vakantie doorbrengen in Zeeland…waar wij een huisje huren in Burgh-Haamstede…een strandvakantie want onze honden zijn gek op de zee net als wij en hier kunnen je honden heerlijk loslopen…wij doen dit al jaren en het is een soort van thuis komen als wij er weer zijn…in juni 2015 zouden wij ook naar Zeeland gaan maar die vakantie hebben wij 2x moeten verzetten…de 1e keer door mijn Whipple operatie (26 mei) en daarna nog een keer verzet doordat ik weer aan de chemotherapie moest (augustus) maar in september zijn wij dan toch nog gegaan…herstellend van de chemotherapie en voorzien van een Nefrodrain…het was afzien maar toch genoten wij van de vakantie…In 2016 waren wij in juni in Zeeland en trokken wij een Bollerwagen voor met daarin onze Lisa (Old English Sheepdog) waarbij net botkanker was geconstateerd…het werd hierdoor een heel andere vakantie maar ondanks alles konden wij toch genieten…een maand later moesten wij Lisa in laten slapen.
Nu dus 2017 en er was net geconstateerd (8 juni) dat de Kanker terug was en dat alles weer van voor af aan begon…echter met dit verschil dat ik nu meer weet dan ervoor…ik weet niet echt of dat een plus is of dat het een min is…teveel weten is voor mij niet goed . Waarschijnlijk is het al vrij snel na de operatie terug gekomen maar doordat ik geen controle uitvoerde weet ik het nu pas omdat ik diabetes kreeg
Het voelt ook anders aan NU…het gevoel van het komt goed is niet meer aanwezig terwijl ik er in 2015 ook niet rooskleurig voorstond…maar het voelt nu veel anders aan…de gedachten dwalen soms weg…was dit het nu…is dit mijn laatste vakantie in Zeeland…laatste wandeling…laatste keer heen…niet aan denken zeg ik dan tegen mijzelf…maar soms heeft het je in zijn greep…soms
Wij hebben genoten en alsof wij het verdienden hadden wij super weer…elke dag een zonnetje…elke dag met mijn honden Rhea & Naomi gezwommen en gewandeld langs het strand…3x een rondje Haamstede gerend met mijn dochter Elles van ruim 7 kilometer…wat nou de Kanker is terug…gebruind door de zon komen wij weer thuis en volgens menigeen zie ik er goed uit…maar dat is de buitenzijde 😀 en die ziet er goed uit.
Aanstaande dinsdag ga ik naar een acupuncturist om wat naalden in mijn rug te laten zetten…tijdens het nemen van de Echo Geleide Biopt ging het niet helemaal lekker en ik ben bang dat er een zenuw geraakt is en die begint beetje bij beetje steeds meer op te spelen en uit te stralen…een paracetamol helpt hier niet tegen…dus nu met warmte compressie bezig…rug versterkende oefeningen doen en hopelijk kunnen de naalden voor verlichting zorgen…ik lees goede resultaten van mensen die dit ook doen bij een acupuncturist…ik ben benieuwd
Donderdag naar Oncologie voor gesprek met dr. Wilmink over chemotherapie voor de 2e tour…kijken of er nog alternatieven zijn zoals Keytruda of Hyperthermie want Folfirinox met zijn zware bijverschijnselen zie ik niet echt zitten…ik weet als geen ander wat het met mij gedaan heeft…en tuurlijk het heeft er voor gezorgd dat ik geopereerd kon worden…maar dat is nu niet meer het geval…misschien is er nog iets anders een studie of zo…het heeft mij puur zo’n tijd gekost om te komen tot waar ik nu ben…en eigenlijk wil ik dat niet meer opgeven…maar met chemotherapie word het weer inleveren en het niveau wat ik nu heb bereik ik waarschijnlijk daarna nooit meer…wat ik nu heb is kwaliteit van leven noemen ze dat…een mooi woord…van buiten mooi maar inwendig rot.
Ik was gevraagd door het AMC en de KWF om met te werken aan een onderzoek “In gesprek over de behandeling” om in kaart te brengen hoe het gesprek met de Oncoloog gaat…als hulpmiddel hoe iemand zich hierop voorbereid en de vragen die hij wil stellen…uiteraard verleen ik hier graag mijn medewerking aan hoewel ik betwijfel of ik wel tot de juiste doelgroep behoor…tenslotte is het mijn 2e tour en ik weet wat het is en wat het met mij doet…ik ben niet wat je noemt onwetend…maar dat maakt niet uit…het was en loting want de helft (192 patiënten) krijgt wel de “gesprek wijzer” en de andere helft niet…en ik was ingeloot…het gesprek word op tape opgenomen en vooraf moet ik een vragenlijst invullen voor het komende consult die ik alleen maar positief kon beantwoorden…slechts een vraag over "stemming" moest ik beantwoorden met dat ik mij zorgen maak voor de komende tijd omdat ik niet weet hoe die zal verlopen
Mijn 1e oncoloog dr. Mekenkamp vertelde mij ooit dat het een langzaam groeiende kanker is…en de Kanker die terug is heeft dezelfde kenmerken dus daar hou ik mij dan maar aan vast…grappige anekdote is wel dat ik mij om de discussies omtrent pensioen van 65 naar 67 nooit erg druk heb gemaakt…was dat mijn instinct…zesde zintuig…vooruit ziende blik...eerst maar eens de leeftijd halen was mijn idee erover...en dat staat nog altijd als een huis
Menig gesprek heb ik gevoerd met Lidy en Elles over dit onderwerp van wat nu te doen sinds wij weten dat de Kanker terug is en het is prettig om te weten dat wij wat dit betreft op een lijn zitten en dat zij mij steunen in welke beslissing ik dan ook neem
Wat de toekomst ook brengen mag
Goeds en groet, Gerrit
De maand juni is doorgaans de maand waarop wij onze vakantie doorbrengen in Zeeland…waar wij een huisje huren in Burgh-Haamstede…een strandvakantie want onze honden zijn gek op de zee net als wij en hier kunnen je honden heerlijk loslopen…wij doen dit al jaren en het is een soort van thuis komen als wij er weer zijn…in juni 2015 zouden wij ook naar Zeeland gaan maar die vakantie hebben wij 2x moeten verzetten…de 1e keer door mijn Whipple operatie (26 mei) en daarna nog een keer verzet doordat ik weer aan de chemotherapie moest (augustus) maar in september zijn wij dan toch nog gegaan…herstellend van de chemotherapie en voorzien van een Nefrodrain…het was afzien maar toch genoten wij van de vakantie…In 2016 waren wij in juni in Zeeland en trokken wij een Bollerwagen voor met daarin onze Lisa (Old English Sheepdog) waarbij net botkanker was geconstateerd…het werd hierdoor een heel andere vakantie maar ondanks alles konden wij toch genieten…een maand later moesten wij Lisa in laten slapen.
Nu dus 2017 en er was net geconstateerd (8 juni) dat de Kanker terug was en dat alles weer van voor af aan begon…echter met dit verschil dat ik nu meer weet dan ervoor…ik weet niet echt of dat een plus is of dat het een min is…teveel weten is voor mij niet goed . Waarschijnlijk is het al vrij snel na de operatie terug gekomen maar doordat ik geen controle uitvoerde weet ik het nu pas omdat ik diabetes kreeg
Het voelt ook anders aan NU…het gevoel van het komt goed is niet meer aanwezig terwijl ik er in 2015 ook niet rooskleurig voorstond…maar het voelt nu veel anders aan…de gedachten dwalen soms weg…was dit het nu…is dit mijn laatste vakantie in Zeeland…laatste wandeling…laatste keer heen…niet aan denken zeg ik dan tegen mijzelf…maar soms heeft het je in zijn greep…soms
Wij hebben genoten en alsof wij het verdienden hadden wij super weer…elke dag een zonnetje…elke dag met mijn honden Rhea & Naomi gezwommen en gewandeld langs het strand…3x een rondje Haamstede gerend met mijn dochter Elles van ruim 7 kilometer…wat nou de Kanker is terug…gebruind door de zon komen wij weer thuis en volgens menigeen zie ik er goed uit…maar dat is de buitenzijde 😀 en die ziet er goed uit.
Aanstaande dinsdag ga ik naar een acupuncturist om wat naalden in mijn rug te laten zetten…tijdens het nemen van de Echo Geleide Biopt ging het niet helemaal lekker en ik ben bang dat er een zenuw geraakt is en die begint beetje bij beetje steeds meer op te spelen en uit te stralen…een paracetamol helpt hier niet tegen…dus nu met warmte compressie bezig…rug versterkende oefeningen doen en hopelijk kunnen de naalden voor verlichting zorgen…ik lees goede resultaten van mensen die dit ook doen bij een acupuncturist…ik ben benieuwd
Donderdag naar Oncologie voor gesprek met dr. Wilmink over chemotherapie voor de 2e tour…kijken of er nog alternatieven zijn zoals Keytruda of Hyperthermie want Folfirinox met zijn zware bijverschijnselen zie ik niet echt zitten…ik weet als geen ander wat het met mij gedaan heeft…en tuurlijk het heeft er voor gezorgd dat ik geopereerd kon worden…maar dat is nu niet meer het geval…misschien is er nog iets anders een studie of zo…het heeft mij puur zo’n tijd gekost om te komen tot waar ik nu ben…en eigenlijk wil ik dat niet meer opgeven…maar met chemotherapie word het weer inleveren en het niveau wat ik nu heb bereik ik waarschijnlijk daarna nooit meer…wat ik nu heb is kwaliteit van leven noemen ze dat…een mooi woord…van buiten mooi maar inwendig rot.
Ik was gevraagd door het AMC en de KWF om met te werken aan een onderzoek “In gesprek over de behandeling” om in kaart te brengen hoe het gesprek met de Oncoloog gaat…als hulpmiddel hoe iemand zich hierop voorbereid en de vragen die hij wil stellen…uiteraard verleen ik hier graag mijn medewerking aan hoewel ik betwijfel of ik wel tot de juiste doelgroep behoor…tenslotte is het mijn 2e tour en ik weet wat het is en wat het met mij doet…ik ben niet wat je noemt onwetend…maar dat maakt niet uit…het was en loting want de helft (192 patiënten) krijgt wel de “gesprek wijzer” en de andere helft niet…en ik was ingeloot…het gesprek word op tape opgenomen en vooraf moet ik een vragenlijst invullen voor het komende consult die ik alleen maar positief kon beantwoorden…slechts een vraag over "stemming" moest ik beantwoorden met dat ik mij zorgen maak voor de komende tijd omdat ik niet weet hoe die zal verlopen
Mijn 1e oncoloog dr. Mekenkamp vertelde mij ooit dat het een langzaam groeiende kanker is…en de Kanker die terug is heeft dezelfde kenmerken dus daar hou ik mij dan maar aan vast…grappige anekdote is wel dat ik mij om de discussies omtrent pensioen van 65 naar 67 nooit erg druk heb gemaakt…was dat mijn instinct…zesde zintuig…vooruit ziende blik...eerst maar eens de leeftijd halen was mijn idee erover...en dat staat nog altijd als een huis
Menig gesprek heb ik gevoerd met Lidy en Elles over dit onderwerp van wat nu te doen sinds wij weten dat de Kanker terug is en het is prettig om te weten dat wij wat dit betreft op een lijn zitten en dat zij mij steunen in welke beslissing ik dan ook neem
Wat de toekomst ook brengen mag
Goeds en groet, Gerrit
1 reactie