F6Zuid bedankt
de afgelopen weken ben ik te gast geweest op F6Zuid van het AMC waar ik mijn 4 chemo kueren heb toegediend gekregen…Op woensdag mocht ik dan komen voor mijn Folfirinox kuur, een cocktail van drie middelen waarvan er twee werden toegediend in het AMC om aan het eind van de dag naar huis te gaan met het derde middel voor de resterende 42 uur van de 48 uur chemotherapie in een pomje…Ik werd daarbij bijstaan door een geweldig team van verplegers en broeders die het mij zo comfortable mogelijk probeerden te maken…en mijn grote dank gaat dan ook uit naar Frans, Hans, Beate, Moniek, Anita, Jannie, Joke, Anne, en Rob die mij bijstonden en alle anderen Broeders en Zusters van F6Zuid.
Ik heb daar vele lotgenoten mogen ontmoeten en veel verschillende vormen van Kanker mogen ervaren…Kanker discrimineert niet en ongeacht kleur, leeftijd, sexuele voorkeur, rijk of arm, jong of oud velen lagen daar voor het zelfde doel…de smurrie.
De 1e keer was mijn bloed niet in orde en het proctocol schrijft voor dat het dan niet door gaat, dus terug naar huis…De week erop was het in orde en kon het doorgaan...Gewapend met iPad en iPod en uitzicht op de Gaasperplas liet ik het over mij heen komen en zou het wel ervaren. Onder tussen lekker pratend met mijn mede lotgenoten en humoristisch omgaan met ons lot…Ik het het als zeer waardevol ervaren de veerkracht die velen van ons hebben in soms wel zeer ernstig en levensbedreigende situaties...de kracht die men toonde om met hun pijnen en angsten om te gaan…Inmiddels kan ik niet meer omgaan met mensen die klagen over onbenulligheden, ze zouden eens een dagje mee moeten gaan naar F6Zuid en daar eens binnen lopen.
Bloedwaarden zijn erg belangrijk tijdens chemotherapie is mij duidelijk geworden en de 2e kuur ging ter nauwer nood door omdat mijn witte bloedlichaampjes niet voldeden aan de vastgestelde norm van 1.0…De 3e chemotherapiekuur ging niet door omdat mijn witte bloedlichaampjes 0.67 waren en ik kreeg een extra week rust voorgeschreven…Dit weekje rust deed mij bijzonder goed en ik was al heel snel weer de oude en voor mijn 4e kuur rende ik weer 20 minuten hard en voelde mij weer als vanouds..."een jonge vent"...De 4e kuur hakte er in en terwijl de 2e zak met smurrie werd aangehangen voelde ik mij heel snel minder worden…Ik kreeg 4 kuren en op een geweldige afdeling van het AMC met geweldig verplegend personeel…ik heb veel mensen mogen ontmoeten en de humor die wij hadden terwijl wij ons lichaam lieten vergiftigen was super te noemen…ondanks onze shit hadden wij lol en toekomst verwachtingen zoals school, examens, vakanties of leuke dingen doen ergens naar toe leven is erg belangrijk
Chemotherapie wat doet het met je…dat is voor iedereen verschillend...bij mij was dat tintelende vingers en ik was blij dat het geen winter was want kou daar reageerde ik heel sterk op...terwijl het zonnetje scheen liep ik met handschoenen aan en een muts op…verkramping van de spieren waarbij ik geen controle meer had als ik iets vast pakte, geen kracht…andere verschijnselen als een stukke mond of mondhoeken heb ik niet gehad…ook geen problemen met handen of voeten…maar nu moet ik zeggen dat ik mij ook strikt hield aan aan het protocol van steeds je handen wassen en mond spoelen met zout water…veel vitamines tot mij nemen en de grap is dat op een gegeven moment mijn Kalium waarden zo hoog waren dat ik moest minderen van mijn Oncologe.
Elke dag tijdens mijn chemotherapie liep ik met mijn 2 Old English Sheepdogs in het Twiske en tijdens de chemo deed ik dit met een rug zakje waarin de pomp zat die de smurrie toevoegde...De 10e dag zou heel bepalend zijn want dat was de dag waarop de kuur je buikvlies en beenmerg aanviel wat resulteerde in koorts...protocol is dat je bij 38º koorts contact op neemt Q2 de poli en zij adviseerden mij om te komen, maar een Paracetamol deed ook wonderen en terwijl de thermometer 39º aangaf begon de Paracetamol zijn werk te doen...ik lag te lidderen van de kou op de bank zo beroerd voelde ik mij...de komende chemo's hielden wij met de 10e dag rekening...Ook ben je vanaf de 10e dag het meest vatbaar en geadviseerd wordt om uit de buurt te blijven van kinderen en grote menigten zoals bus of trein. Vanaf dag 20 begint je haar uit te vallen en dat gaat beetje bij beetje, voordeel hiervan is dat ik man ben en de kale plek op mijn achterhoofd heb ik al vanaf mijn 24e :) Het scheren wordt makkelijker doordat je baardgroei uit blijft en met eens in de week scheren is dit een prettige bijkomstigheid.
Al met al ben ik nog steeds een gelukkig mens die kan terug kijken op een chemotherapie waar ik behoorlijk goed doorheen ben gekomen…De 29e april is er een nieuwe CT scan gemaakt en 30 april mochten wij komen voor de uitslag…dat is dan best wel weer een spannende tijd...De uitslag was voor ons hoopvol te noemen en van niet Operabel ging het naar “de Specialisten” zagen mogelijkheden voor want de Tumor was kleiner (1.1 centimeter) geworden en dol gelukkig gingen wij naar huis…Donderdag de 7e mei hebben wij een gesprek met dr. Besselink (de chirurg) over de Mogelijkheden die zij zouden zien voor mij, maar realiseer je en dat zei mijn Oncologe, dr Mekenkamp van wie ik zeer veel steun, begrip, raad en adviezen heb mogen ontvangen “het is niet genezend…het is levens verlengend...het hebben van een vaste Oncologe heb ik als zeer waardevol ervaren want de wereld die je binnen stapt is een wereld waar je eigenlijk niet wil zijn...ik hoop dat jullie iets aan mijn verhaaltje hebben
May The Force Be With You, Gerrit
Ik heb daar vele lotgenoten mogen ontmoeten en veel verschillende vormen van Kanker mogen ervaren…Kanker discrimineert niet en ongeacht kleur, leeftijd, sexuele voorkeur, rijk of arm, jong of oud velen lagen daar voor het zelfde doel…de smurrie.
De 1e keer was mijn bloed niet in orde en het proctocol schrijft voor dat het dan niet door gaat, dus terug naar huis…De week erop was het in orde en kon het doorgaan...Gewapend met iPad en iPod en uitzicht op de Gaasperplas liet ik het over mij heen komen en zou het wel ervaren. Onder tussen lekker pratend met mijn mede lotgenoten en humoristisch omgaan met ons lot…Ik het het als zeer waardevol ervaren de veerkracht die velen van ons hebben in soms wel zeer ernstig en levensbedreigende situaties...de kracht die men toonde om met hun pijnen en angsten om te gaan…Inmiddels kan ik niet meer omgaan met mensen die klagen over onbenulligheden, ze zouden eens een dagje mee moeten gaan naar F6Zuid en daar eens binnen lopen.
Bloedwaarden zijn erg belangrijk tijdens chemotherapie is mij duidelijk geworden en de 2e kuur ging ter nauwer nood door omdat mijn witte bloedlichaampjes niet voldeden aan de vastgestelde norm van 1.0…De 3e chemotherapiekuur ging niet door omdat mijn witte bloedlichaampjes 0.67 waren en ik kreeg een extra week rust voorgeschreven…Dit weekje rust deed mij bijzonder goed en ik was al heel snel weer de oude en voor mijn 4e kuur rende ik weer 20 minuten hard en voelde mij weer als vanouds..."een jonge vent"...De 4e kuur hakte er in en terwijl de 2e zak met smurrie werd aangehangen voelde ik mij heel snel minder worden…Ik kreeg 4 kuren en op een geweldige afdeling van het AMC met geweldig verplegend personeel…ik heb veel mensen mogen ontmoeten en de humor die wij hadden terwijl wij ons lichaam lieten vergiftigen was super te noemen…ondanks onze shit hadden wij lol en toekomst verwachtingen zoals school, examens, vakanties of leuke dingen doen ergens naar toe leven is erg belangrijk
Chemotherapie wat doet het met je…dat is voor iedereen verschillend...bij mij was dat tintelende vingers en ik was blij dat het geen winter was want kou daar reageerde ik heel sterk op...terwijl het zonnetje scheen liep ik met handschoenen aan en een muts op…verkramping van de spieren waarbij ik geen controle meer had als ik iets vast pakte, geen kracht…andere verschijnselen als een stukke mond of mondhoeken heb ik niet gehad…ook geen problemen met handen of voeten…maar nu moet ik zeggen dat ik mij ook strikt hield aan aan het protocol van steeds je handen wassen en mond spoelen met zout water…veel vitamines tot mij nemen en de grap is dat op een gegeven moment mijn Kalium waarden zo hoog waren dat ik moest minderen van mijn Oncologe.
Elke dag tijdens mijn chemotherapie liep ik met mijn 2 Old English Sheepdogs in het Twiske en tijdens de chemo deed ik dit met een rug zakje waarin de pomp zat die de smurrie toevoegde...De 10e dag zou heel bepalend zijn want dat was de dag waarop de kuur je buikvlies en beenmerg aanviel wat resulteerde in koorts...protocol is dat je bij 38º koorts contact op neemt Q2 de poli en zij adviseerden mij om te komen, maar een Paracetamol deed ook wonderen en terwijl de thermometer 39º aangaf begon de Paracetamol zijn werk te doen...ik lag te lidderen van de kou op de bank zo beroerd voelde ik mij...de komende chemo's hielden wij met de 10e dag rekening...Ook ben je vanaf de 10e dag het meest vatbaar en geadviseerd wordt om uit de buurt te blijven van kinderen en grote menigten zoals bus of trein. Vanaf dag 20 begint je haar uit te vallen en dat gaat beetje bij beetje, voordeel hiervan is dat ik man ben en de kale plek op mijn achterhoofd heb ik al vanaf mijn 24e :) Het scheren wordt makkelijker doordat je baardgroei uit blijft en met eens in de week scheren is dit een prettige bijkomstigheid.
Al met al ben ik nog steeds een gelukkig mens die kan terug kijken op een chemotherapie waar ik behoorlijk goed doorheen ben gekomen…De 29e april is er een nieuwe CT scan gemaakt en 30 april mochten wij komen voor de uitslag…dat is dan best wel weer een spannende tijd...De uitslag was voor ons hoopvol te noemen en van niet Operabel ging het naar “de Specialisten” zagen mogelijkheden voor want de Tumor was kleiner (1.1 centimeter) geworden en dol gelukkig gingen wij naar huis…Donderdag de 7e mei hebben wij een gesprek met dr. Besselink (de chirurg) over de Mogelijkheden die zij zouden zien voor mij, maar realiseer je en dat zei mijn Oncologe, dr Mekenkamp van wie ik zeer veel steun, begrip, raad en adviezen heb mogen ontvangen “het is niet genezend…het is levens verlengend...het hebben van een vaste Oncologe heb ik als zeer waardevol ervaren want de wereld die je binnen stapt is een wereld waar je eigenlijk niet wil zijn...ik hoop dat jullie iets aan mijn verhaaltje hebben
May The Force Be With You, Gerrit
1 reactie