Zes weken medicatie en hoe is het nu?

Een fijne blije foto om mee te starten, genomen op de Koemarkt in Purmerend, waar Jaap altijd heen ging met zijn vader.

Vandaag, woensdag 19 februari, in het AVL geweest. Met een uur ertussen voor bloedafname, wegen en meten. Ik merkte dat ik maagkramp en buikpijn kreeg in de wachtkamer, er kwam namelijk een uitslag aan. 
Daarna het gesprek met de  oncoloog dokter Stouthard. Ellen was mee, zij begeleidt me intensief als vriendin, dan weet zij ook wie mijn dokter is en hoe het daadwerkelijk met me gaat.

Mijn dokter vraagt als eerste naar de benauwdheid:
Mijn longen zijn minder benauwd wanneer ik rustig aan doe, en geen zuivel gebruik. Dus zuivel weg, en vervanging nemen....soya, peulvruchten, vlees vis kip en noten. Ik heb een lijst van de diëtist gekregen. Tip van de dokter  het longvocht blijven aftappen om de dag; niet meer dan 550cc, wanneer ik meer eruit laat lopen schuurt mijn longvlies tegen de ribben en dat hoor ik en voel ik enorm, alsof je in verse sneeuw stapt: het "kraakt".

Uit de bloedtest blijkt dat de tumormarkers hetzelfde gebleven zijn, dat is goed nieuws, omdat je nog niet verwachten dat het medicijn nu al 100% zijn werk doet.
De tumoren in de beide borsten nemen iets af in omvang en de borstwond wordt ook kleiner. 
Zes weken geleden zijn we begonnen met Letrozol, het duurt nog zeker zes weken voordat de medicatie echt gaat werken.
Omdat ik mager ben geworden en ik gevoel heb minder kracht te hebben vraag ik naar calcium: Gelukkig krijg ik die extra medicatie in de vorm van een kauwtablet tegen botontkalking.
En een infuus voor botversterking, dat wordt thuis gegeven 1 keer in drie maanden.

Verder vraag ik of ik mag vliegen met die longen, het antwoord is ja!!! Kunnen we een reisje gaan plannen, zin om te gaan, ja zeker!

Verder om niet overmoedig te worden: "houdt geduld en rust, ga door zoals je nu doet"

We lopen naar buiten en zijn blij, het voelt goed. 
Ik blijf doorgaan met positief denken 🍀💚🍀want ik geloof in zelfgenezend vermogen.