Gedicht; De pest in kanker
De pest in kanker
Ik heb er de pest in echt waar,
je moest eens weten waar mijn leven staat.
Waar mijn leven heeft gestaan,
op het moment wanneer het stil is gaan staan.
De moed en de wil,
is iets wat je niet verliezen wil.
De dood en de angst,
is iets wat in je is gebrand.
De ogen van mijn vrouw,
spreken meer boekdelen als mijn eigen gevoel.
De troost zit in haar lach,
wanneer ik al het goede even niet meer voor me zag.
Maar we vechten door,
we zijn immers de strijd aangegaan.
Verliezen is geen optie,
ophouden nou.
4 reacties
heel herkenbaar........en wauw wat een prachtig gedicht ....heb t met tranen in mijn ogen gelezen ......en niet maar 1x .....
heel veel sterkte
warme groet
astrid
Kippenvel van uw reactie, blij dat het wat steun geeft!
Warme groet terug natuurlijk en ook heel veel sterkte voor u toegewenst!
goed bezig heel mooi en precies goed verwoord respect!! iedereen die de diagnose kanker krijg voelt dit....
groet skippybal
Hartelijk dank!