10-01-2020, het kwartje valt en de bestraling

Het is vrijdagmiddag.

Aangekomen op de afdeling oogheelkunde van het Erasmus.

We worden vriendelijk ontvangen bij de bali en moet me even inschrijven.

Ja meneer, U bent hier omdat U een oogmelanoom heeft.

Dus ik heb oogkanker ?? Bam, het kwartje is gevallen.

Ik zit even wezenloos naar buiten te kijken en te beseffen wat er net is gezegd.

Was natuurlijk al gezegd maar nogmaals, hij kwam nu binnen.

Het eerste gesprek en echo met de oogartse, vriendelijke vrouw met verstand van zake.

De melanoom bleek ongeveer 10 mm in diameter en 11 mm dik, een soort paddestoel onder het netvlies, aan de achterzijde van de oogbal, vandaar dat die losgelaten is.

als enigste goede optie hadden we de stereotactische bestraling.

5 x een bestraling die ongeveer 25 minuten duur,  liggend met een gatenmasker op een tafel en dat moet snel gaan beginnen, hoe eerder hoe beter

de week daarop konden we al terecht voor een eerste gesprek en het aanmeten van het masker en gelijk de eerste ct scan van het hoofd, oog.

Dat viel ff tegen zo'n masker op, ervaren als  heel benauwend en ik kon niet rustig blijven liggen.

Door de zenuwen kon ik niet slikken en m'n hoofd lag vast in het masker, dat ging dus niet goed.

Ik kreeg oefeningen mee om te concentreren op de ademhaling.

Daar was ik zo gedreven in om de rust de vinden met de oefeningen, dat ik de ademhaling terug kon brengen naar 3 keer per minuut, dus volledig in rust.

Maandagochtend was de eerste bestraling in de bunker, nog wel wat zenuwachtig, maar minder.

Vriendelijke radiologen die je gerust kunnen stellen en rustig het masker opzetten en vastklikken.

Klik, klik, klik en je ligt vast, kan geen kant op en naar het rode lampje blijven kijken.

Dat kan ik nu wel, heb er de hele week op geoefend.

Niet stoppen of pauzeren aub, laat mij maar liggen hier en in 1 keer die bestraling.

Iedereen weg, de schuifdeuren gaan dicht en daar lig je dan, alleen met je gedachten en te staren naar het rode lampje.

De robot arm doet zijn werk, ik het mijne, concentreren op het lampje, verder niks, nergens aan denken en luisteren naar de muziek.

Nog 5 minuten, het gaat goed zo, mooi bijna klaar.

En klaar, achteraf viel het mee.

De andere 4 bestralingen gingen ook soepeltjes, dat hebben we gehad.

FF bijkomen het weekend, de spanningen er uit laten en een lekker biertje nemen.

Over een paar weken de eerste controle en dan om de 3 maanden.

Ik hoop maar dat het geholpen heeft...