13 februari 2017 Het gaat nu steeds een beetje beter!

Na die opmerkelijke dag, begin februari, waarop ik mij opeens merkbaar beter voelde, gaat het nu goed met mij.
Weinig hoesten, meer ruimte in mijn luchtpijp, een betere coördinatie tussen mijn centrale hersenstelsel en belangrijke organen in mijn borst en buik, minder snel moe en meer zin in bewegen. Het maakt het leven een stuk aangenamer.
Er is nog een weg te gaan, want ik hijg nog als een oud paard als ik mij een beetje inspan. Maar er is vooruitgang.
Januari is een maand om zo weinig mogelijk aan te denken. Een hele maand geen millimeter vooruitgang, na een bestralingsbehandeling van 27 keer die slopend voor mij was.
Belangrijk om te vermelden: geen nekpijn meer!
Ik heb het in het begin verteld. Mijn opmerkelijkste lichamelijke last was een flinke pijn in nek, achterhoofd en schouders. Ik was hiervoor al in een onderzoekfase bij de afdeling neurologie in het Sint Elisabeth ziekenhuis in Turnhout. De neuroloog wees artrose aan in de wervels 4 en vijf. Ik heb de foto´s gezien en zag daar duidelijke afwijkende botstructuren. Later, op het moment dat Thymuskanker werd geconstateerd, las ik dat deze aandoening vergezeld kan gaan van een ernstige spierziekte MG (Myastenia gravis). Voor de zekerheid heb ik toen, voordat ik een ontmoeting had met de chirurg die mij zou opereren, nog een gesprek gevraagd met de neuroloog om hem op een mogelijk andere oorzaak te wijzen van mijn nek,- hoofd,- en schouderpijn. De neuroloog zag geen verband.
Direct na de verwijdering van de thymus en het doorsnijden van de middenrifzenuw (Nervus Phrenicus) voelde ik het al. Geen nekpijn, geen achterhoofdpijn en geen schouderpijn meer. Ik wilde dit nog niet aan de grote klok hangen omdat het ontbreken van bedoelde pijn wellicht van tijdelijke aard kon zijn. Nu, na 4 maanden, heb ik nooit meer pijn vanuit de nek.
Voor medische specialisten moet eigenlijk een lampje gaan branden wanneer een patiënt nekklachten heeft en tevens het middenrif niet recht zit. De Nervus Phrenicus zit aan het achterhoofd vast doormiddel van pezen op de wervels 3,4 en 5. "C 3, 4 and 5 keeps the diaphragm alive" . Precies die wervels die artrose verschijnselen laten zien.
Ik ben er gelukkig vanaf.
Nu afwachten wat de uitkomst is van de komende CT scan en onderzoek door de longarts.

2 reacties

Het is toch wel een verademing dan om van een chronische pijn verlost te zijn nadat er een handeling is verricht  die noodzakelijk was om ander medisch probleem aan te pakken. Zo zijn de wonderen de wereld nog niet uit!. Alweer een positief bericht. Groeten Corina
Laatst bewerkt: 07/07/2017 - 12:28