Stap 5: blijven luisteren

Nadat ik onderuit ben gegaan heb ik het echt rustig aan gedaan. Mijn lichaam gaf aan dat het even rust nodig had. De les die ik had geleerd was om daar ook echt naar te luisteren. Door het rustig aan te doen kreeg mijn lichaam de tijd om te herstellen en de energie kwam weer terug. Na anderhalve week voelde ik me zo goed dat ik weer eens op mijn werk wilde gaan kijken. Heel voorzichtig een halve dag en vooral rustig aan. Dus gisteren stapte ik in de auto en reed de 15 minuten naar mijn werk. Natuurlijk vond ik het spannend, maar het ging allemaal goed. Op het werk aangekomen waren er een heleboel collega's die even hallo kwamen zeggen. Toen begon ik het al te merken, het is toch wel erg inspannend en ik kreeg een beetje een opgejaagd gevoeld. Hierdoor ging het snel bergafwaarts en voelde ik de energie wegvloeien. Binnen een uur had ik besloten dat dit het niet ging worden. Ik heb een collega gevraagd om me naar huis te brengen, zelf rijden vond ik al niet meer verantwoord. Nu vandaag merk ik dat gisteren toch echt een stap te ver was. Ik moet weer een aantal dagen rustig aan doen om bij te komen. Zeker omdat ik volgende week de 2e AC kuur krijg. Dus weer een wijze les, blijf luisteren naar je lichaam en doe ook iets met de signalen. Hoe lastig het soms ook is en hoe graag je ook anders wil.