Stap 21: laatste keer

Vorige week mijn laatste chemo gehad. Daar heb ik een half jaar naar uitgeleefd. Dan is eindelijk dat moment daar en ... is het een gewone dag. Geen fanfare die me 's ochtends naar het ziekenhuis begeleidde, mijn chemo stoel was niet versierd, er werd zelfs door de vpk geen liedje voor me gezongen. Maar het was toch een speciale dag?? Ik kan me nog herinneren dat ik erg de behoefte had om een feestje te geven toen ik op de helft van de chemo's zat. Nu heb ik zoiets van de laatste so what.
Ik ben wel blij dat het erop zit. Ik ben helemaal klaar met elke keer weer die afbraak van mijn lichaam en conditie. Ik ben nu ook weer aan het opkrabbelen, voor de laatste keer. Al met al mag ik niet klagen, ben ik er goed doorheen gekomen. Ik ben niet ziek geweest, heb wel wat bijwerkingen maar niets wat ik niet zal overleven. Hopelijk ook niets wat blijvend is.
Ik heb nog haren, dankzij de coldcap. Het is niet veel meer, maar mensen die me niet kennnen zien alleen een dun koppie haar, zonder echte kale plekken. Hopelijk blijft dat zo want ze blijven nog steeds uitvallen. Wenkbrauwen zijn bijna weg en wimpers wordt ook minder.
Ik ben wel flink wat kilo's aangekomen. Had het idee dat ik erg veel vocht vasthoud. Huisarts heeft mijn bloedwaardes nog eens goed nagekeken en kan niets verontrustends vinden. Lever, nieren, hart en schildklier zijn allemaal oke. Ben nu wel officieel in de overgang, dus we geven de hormonen maar de schuld. Wij vrouwen boffen toch maar dat het nooit onze eigen schuld is van die extra kilo's ;-)
Nu gaan we voor de laatste keer opbouwen naar een zo'n goed mogelijke conditie. Over 2 weken even afschakelen in Oostenrijk voordat de volgende fase van operatie en bestraling begint. Er volgen nog wel wat laatste keren.