Hoog zitten

Doordat ik niet zo had geslapen van woensdag op donderdag, voelde ik gisteren "iets" niet lekker zitten. Ben toch maar aan de dag begonnen met ontbijt, aankleden, boodschappen doen. Daarna wat bestuurswerk gedaan totdat het echt niet meer ging. In een roes heb ik weer die muziek van Tangerine Dream opgezocht (wordt als ambient aangeduid).  Op mijn nieuwe koptelefoon beluisterd en ja hoor. Het verdriet kwam naar buiten met twee vette tranen. Heb ze in de zakdoek proberen te bewaren, maar ik denk dat ze inmiddels opgedroogd zijn. Dat lucht op. 

Kon toen ook weer helder denken en verder gaan waar ik was gebleven: we moeten toch heel wat energie stoppen voordat die aanleg van glasvezel in ons gebouw een feit is.

's Middags even op bed gaan liggen en ik droomde dat ergens een deurbel ging. Weer: tringgggg, die rotbel. Mijn eigen bel. "Luister even, ik ga een weekendje weg". Ik geloof ik heb gekeken alsof ik niet wist wat een weekendje weg betekende. 

Mijn vriend J. belde ook nog om te bedanken voor de mooie wenskaart die ik hem had bezorgd. Wat kan wachten op een operatie toch vervelend zijn en is elk uur te lang. Ik had hem geadviseerd om eens na te denken of hij het nog verantwoord vond om nog alleen auto te rijden. Dat heeft hij ter harte genomen en heeft nu een privéchauffeur. Nou nou.

Ik ga hem zometeen weer via de app met een mooi gedicht van Marion steunen, heeft hij dik verdiend.