“Happy” Single
Vandaag is het Singles-Day, een populaire dag voor Chinese jongeren om te vieren dat ze single zijn en webshops dit aangegrepen hebben om hun omzet te verhogen.
Voor mij onderstreept het weer eens dat ik alleen ben en daar juist niet zo blij mee ben. En met mijn (ongeneeslijke) ziekte ben ik nou niet echt Tinder-materiaal....
Ik ben een lange tijd Happy Single geweest, was ook niet de makkelijkste in een relatie en had een prima leven in mijn eentje. Nu ik ziek ben mis ik met grote regelmaat een partner, 2 flinke armen om me heen wanneer ik pijn heb of die me ‘draagt’ en voor me zorgt als ik weer eens niks kan vanwege oververmoeidheid. Maar ook op de goede momenten of gewoonweg mee te Netflixen.
Volg veel lotgenoten en allemaal hebben ze wel een partner of een heel gezin. Ik zie heus wel wat voor wisselwerking de Rot Ziekte heeft op de omgeving van de lotgenoten en het voor hen net zo, zo niet moeilijker is dan de zieke in kwestie, toch moet ik toegeven jaloers te zijn.
Ik heb een geweldig vangnet van vrienden, vriendinnen en familie en ze zijn er wanneer nodig, maar toch mis ik die ene.
En ondanks dat ik die persoon mis, zou ik het niemand aan willen doen met mij en mijn ziekte samen te zijn. Dat vind ik oneerlijk naar die persoon toe, doe je iemand niet (moedwillig) aan.
Dus vier ik vandaag Niet Zo Happy Singles-Day, ga me te goed doen aan veel chocolade en kaaschips, onderga ik mijn 3-wekelijkse injectie en stort me op mijn boek. Vandaag gaat ook weer voorbij...
For the record: Ik ben geen zielige Single, zou een fulltime relatie ook niet trekken, maar mis soms gewoon iemand, iemand die helemaal van mij is....
#single #singlesday #notsohappysingle #FuckCancer #Influcancer
9 reacties
Alweer een prachtig, eerlijk en indringend blog van jou. Ik heb dit onderwerp ook eens in een gespreksgroep gezien, maar weet niet meer waar. Mocht je er behoefte aan hebben, dan kun je daar misschien eens naar zoeken?
Ik heb nog een vraag aan jou. Het valt mij op dat er geen knop 'blog volgen' in jouw blog staat. Heb jij dit zelf zo ingesteld?
Sterkte en liefs,
Hanneke
Goedemorgen Hanneke,
Dank je voor je bericht en compliment. Ga dat gespreksonderwerp eens opzoeken.
Vroeg me al af waarom ik niet ‘gevolgd’ word. Heb dat dus niet bewust zo ingesteld en kan het ook niet vinden (maar kijk nu op mijn foon, zal straks op laptop kijken) waar ik dat in kan stellen. Dank dat je me er op wijst.
Fijne dag!
Deborah
Normaal staat dat automatisch aan, kijk maar eens bij andere blogs. Dus als jij het niet zelf hebt ingesteld (ik zie ook geen mogelijkheid bij instellingen of zo) dan is er misschien iets misgegaan. Als je er niet uitkomt, kun je het aan de Community Manager Deborah vragen.
Je schrijft prachtig en spreekt, gezien de reacties, duidelijk mensen aan, dus ik verbaasde me ook dat jij nog geen volgers had.
Succes ermee!
Hanneke
In de gespreksgroep 'Kanker heb je niet alleen' is het item 'alleenstaande en kanker' aan de orde geweest. En uiteraard nog te lezen. Heel verschillende reacties, ik heb me er zelf ook nog tegenaan bemoeid ;-)
Fijn om te lezen dat je in ieder geval een geweldig vangnet hebt van vrienden, vriendinnen en familie, maar ik word geraakt door jouw "ondanks dat ik die persoon mis, zou ik het niemand aan willen doen met mij en mijn ziekte samen te zijn. Dat vind ik oneerlijk naar die persoon toe, doe je iemand niet (moedwillig) aan." Waarom niet? Ik heb het wel gedaan, ik ben gaan samenwonen met mijn lat-relatie. Wel pas toen de chemo aansloeg en ik mogelijk nog even mee ging, en wel nadat ik hem gevraagd had er goed over na te denken of hij dat aandurfde. Maar waarom zou je het wel je vrienden en vriendinnen 'moedwillig aandoen' en een partner niet? Ik veroordeel het niet hoor, het is een oprechte vraag.
Daarnaast kan ik me voorstellen dat je Mr. Right nu niet zomaar tegenkomt. Of Miss Right of nog anders wat, ik wil niemand beledigen. Ik begrijp dat je geen zielige single bent, maar hoop toch dat je een speciaal iemand treft, omdat je dat toch mist. Een parttime relatie dan ;-)
Als laatste viel mij ook op dat er op jouw tegeltje in het blogoverzicht dingen ontbreken. Ik denk inderdaad dat er iets mis is gegaan en community management dat even moet fiksen.
Hí Frie,
Dank voor je bericht en je inzicht.
Wil even reageren op het wel mijn vrienden het (moedwillig) aandoen en een relatie niet: Die vrienden waren er al voordat ik ziek werd, die zijn met mij mijn ziekte ingerold. Ben er na de diagnose ook een aantal verloren, maar die er nog zijn hebben daar voor gekozen. Ik snap dat je wilt zeggen dat een nieuwe relatie daar ook voor zou kunnen kiezen, maar dat vind ik dan weer lastig. Ik heb een zeldzame en ongeneeslijke vorm en mijn arts kan mij geen prognose geven. Hoe leg je dat dan een potentiële partner uit?? En daarbij, ik kom momenteel ook niet echt op plekken waar ik McDreamy tegen zou kunnen komen en in Online-dating heb ik nooit geloofd. Dus.... Ik snap wat je zeggen wilt en ben blij dat het voor jou goed uitgepakt heeft, hier zie ik het niet gebeuren.
En ja, er is iets technisch mis met mijn account, daar zijn ze vanuit het management al naar aan het kijken, hopelijk snel gefixt.
Groetjes,
Deborah
Beste Hanneke,
Mooi en begripvol geschreven, het is fijn om een partner te mogen hebben in de moeilijke tijden die wij meemaken. Het is fijn on goede vrienden te hebben, om je hart te luchten, te mogen knuffelen.
Je bent heel open in je blog wellicht komt er nog iemand op je weg.
Ik hoop het echt voor je,
Groetjes Frank
Hallo Frank,
Dank je voor je bericht en compliment. En ja, wie weet, maar ik tel er niet op.Plus ik was al 'lastig' relatiemateriaal vóór mijn ziekte, dus zal nu wel helemaal een vervelend mormel zijn in een relatie ;-)
Groetjes,
Deborah
(Hanneke reageerde op mijn blog, maar mijn naam is Deborah).
Hoi deborah,
Ik kwam jou blog ineens tegen ja dat is wel heel herkenbaar. Ook al is mijn situatie net iets anders ik herken zoveel van wat je schrijf. Mensen om me heen zeggen ook vaak nou joh je weet het niet maar idd waar kom je iemand tegen als je minder vaak weg gaat en je wereldje wat kleiner word. En dat stuk van wil je het iemand aan doen en hoe begin je er over vind ik ook een lastige. Ik zeg dat dus ook vaak maar me vrienden vinden dat ik zo niet moet denken.
Lastig ook ik zou graag weer een relatie willen maar ook niet een fulltime iets. Wie weet komt het er ooit van die hoop hou ik wel maar net als jij ben ik geen zielige single alleen moeilijk is het wel als je kanker heb of hebt gehad en nog veel beperkingen ervan heb.
Nou wie weet in 2020 .. we gaan het zien.
Liefs miranda
Lieve Miranda,
Dank je voor je reactie.
Laat 2020 een jaar vol liefde worden en wie weet wel de liefde.. ❤️
liefs,
Deborah