Behandeling is gestart
7 mei 2024
Op 12 april is de hormoontherapie gestart met een injectie in een bilspier. Ik krijg 3 jaar lang elke 3 maanden zo’n injectie. Op 12 juli is de tweede injectie gepland. De injecties worden toegediend door een verpleegkundige bij ons thuis.
Op 22 april werd er in het AVL ziekenhuis in Amsterdam een CT-scan en een MRI-scan gemaakt. Op basis daarvan is het bestralingsplan gemaakt.
In totaal krijg ik 25 bestralingen, 4 per week. De bestralingen zijn vrijwel zeker in mijn woonplaats Hoofddorp. Dat is lekker dichtbij.
Vandaag op 7 mei 2024 had ik om 14:30 uur de eerste bestraling. Nu is het echt begonnen. Wel bijzonder dat ik op de fiets naar het ziekenhuis kan. Het is maar 8 minuten fietsen.
De bestraling zelf duurde maar een paar minuten. Het klaarleggen en goed afstellen duurde langer. Je merkt er niets van en moet heel stil blijven liggen. Deze week heb ik nog twee bestralingen, woensdag en vrijdag. Daarna vijf weken lang vier bestralingen per week. Steeds van dinsdag t/m vrijdag. Daarna nog twee op 17 en 18 juni en dan is het klaar.
De komende zes weken heb ik verder alleen nog twee keer een videogesprek met een arts op 21 mei en 12 juni.
Ik merk nu, na bijna 4 weken nog niets van de hormoonbehandeling. Ik voel me fit en gezond. Ik heb afgelopen vrijdag nog een training gegeven in Heerenveen en we zijn vorige week donderdag met onze 4 kleinkinderen een dag naar de Efteling geweest.
Ik gaf nog steeds af en toe trainingen, maar ik ben gestopt met het geven van trainingen op locatie, omdat ik niet weet op welke tijd de bestralingen zijn. Ik heb nog wel een aantal online trainingen van 1,5 tot 2 uur gepland voor de komende weken.
Ik voel me nu nog steeds fit en gezond. Ik heb geen klachten. Ik hoef ‘s nachts ook niet op te staan om te plassen. Ik fiets een paar keer per week behoorlijke afstanden
Ik vind het moeilijk te bevatten dat ik een agressieve tumor in me draag, die al begonnen was met uitzaaien.
4 reacties
Ha Wimark,
Ingrijpend hè, diagnose en daarna een pittige behandeling. Wat goed dat je doorgaat met sporten. Hopen dat je PSA snel ver zakt en lang, heel lang, laag blijft. Sterkte, Anton
Dank je Anton, ja het is behoorlijk ingrijpend zo'n diagnose die in mijn geval steeds maar tegenviel. Ik ben net terug van de 4 bestraling. Het is heel fijn dat dat dicht bij huis. Ik fietste om half negen weg en was kwart over negen weer thuis. Hopelijk valt het hierna mee. Groeten, Wim
Jonge vriend..........
We kennen elkaar al iets van 40 jaar en we hebben nog steeds regelmatig contact en we fietsen 1x per jaar samen hier in Zuid-Limburg.......
Je bent 1 van mijn weinige ECHTE vrienden en ik leef ontzettend met je mee. Het is allemaal ongelooflijk shit maar jij bent van gewapend beton met een geweldige instelling en mindset. Jij kan dit aan en door onze sportieve bezigheden in combi met een goede mindset kunnen wij dit beter aan dan iemand die niet sport maar toch.....
Het blijft zwaar K*T. Die hormoontherapie is ook een soort van "sluipmoordenaar", net zoals prostaatkanker dat ook is...... Toch ken ik ook mensen die er langere tijd weinig van merken. Dat hoop ik voor jou ook uiteraard!
Zelf ga ik er steeds meer van merken, eerst alleen fysiek maar vooral mentaal nu ik die 2e lijns medicatie erbij heb gekregen sinds half januari.
Geef het een plekje, hoe moeilijk ook dat je fysieke prestaties wat minder worden. Ga niet over je grenzen om te bewijzen dat je een en ander nog steeds kunt.... soms doe ik dat maar ik moet het altijd bekopen. Ik ga daarom ook steeds rustiger fietsen en luisteren naar de vogeltjes, mijn eigen lichaam..... niet meer zo vaak op mijn fietscomputertje kijken hoe mijn gemiddelde is.......
Ik wens je het aller en allerbeste toe man en we keep in touch, forever and for always....schiet er weer eens vol van.......
Adië wah,
Jilles
Dank je Jilles,
Het is wat is. Nu gaat het nog wel allemaal. Ik ga alles rustiger doen. Ook als we hopelijk in september weer samen door de mooie Limburgse heuvels fietsen, Hou je taai vriend! Wim