Stichting Komma

Stichting Komma is echt een stichting die, wat mij betreft, wat meer naamsbekendheid moet krijgen. Het is dat oom M er iets over in de krant las en ik daarop papa heb aangemeld. In het ziekenhuis kenden ze die stichting toentertijd niet. Hopelijk nu inmiddels wel. 

Op 27 juli 2022 belt Brian de Hond bij ons aan, samen met een cameraman. Ze verbouwen de halve kamer om zo een goed shot te krijgen voor het opnemen van papa's levensverhaal. Het eerste deel neemt papa op samen met zijn ouders. Brian stelt de vragen en zo vertelt papa met opa en oma over zijn jeugd. Even later komt ook het verhaal van hoe papa en ik elkaar hebben leren kennen, onze bruiloft. Het is een vloeiend gesprek waarin we veel lachen en vertellen. 

Daarna neemt papa een prachtige boodschap voor jou op, zijn kleine meisje. Een emotioneel moment. Het enige moment waarop iedereen een beetje breekt. 

Aan het eind kom jij er ook nog bij zitten. Te klein om iets te vertellen, je was toen 7,5 maand. Maar groot genoeg om geluid te maken, alles in je op te nemen en te knuffelen met papa. Volgens Brian de Hond ben je een natuurtalent voor de camera.

Ik heb af en toe kleine stukjes gekeken. Als ik even papa zijn stem wilde horen, wilde zien bewegen. Maar de complete film wil ik met jou kijken. Als je oud genoeg bent ervoor. Zodat we samen kunnen lachen en huilen. Wanneer dat moment is, weet ik niet. Dat laat ik volledig van jou afhangen, als je vragen gaat stellen, als je meer wilt weten over papa. Ik zou willen dat hij zelf je vragen kon beantwoorden. Maar deze anderhalf uur aan beeldmateriaal komt het meeste in de buurt. Papa kan het je zo in elk geval nog wel zelf vertellen.