Hopeloos

De titel zegt het al het is Hopeloos, het vrouwtje heeft zo veel pijn in haar benen en voeten dat ze niet genoeg rust krijgt.  Ze heeft voor we kunnen merken nog geen ernstige bijwerkingen van de chemo of imuno therapie met de uitzondring van zware vermoeidheid.

Stel je voor je gaat om 20:30 naar bed, je valt gelijk in slaap maar je word alweer wakker na 20 of 30 minuen van de pijn, je draaid en keert en poef! weg ben je weer. Dit gaat de hele nacht door zelfs met het gebruik van pijn medicatie en slaap middelen.

Om 20:00 - 20 Mg Oxcycodon trage afgifte,

Om 22:00 - 10 Mg Oxazepam en 1000 Mg Paracetemol,

dan slapen draaien en keren tot...

om 02:00 - 10 Mg oxcycodon versnelde afgifte

om 05:00 - 10 Mg oxcycodon versnelde afgifte

om 07:00 - 10 Mg oxcycodon versnelde afgifte

om 07:35 een huilend vrouwtje die van gekkigheid niet meer weet hoe ze moet liggen van de pijn.

Later in de ochtend worden we gebeld door de verpleging van de oncologie omdat ik afgelopen Zaterdag aan de noodrem had getrokken en er een ambulance was gekomen. Na overleg met de dienstdoende longarts was er besloten dat de oorspronkelijke Oxcycodon lang werkend van 10 naar 20 Mg verhoogd kon worden. Dit was om te kijken of dit een positief effect zou hebben, hetgeen dus niet zo is.

Als hubby zit ik in de huiskamer stilletjes achter de PC, we hebben een 2 kamer woning waarbij de slaapkamer vast zit aan de huiskamer/keuken. Ik zit wat te lezen of kijk wat netflix met een koptelefoon op, ik wil de paar momenten die het vrouwtje wel slaapt niet verstoren. Bij elke piep die ik hoor sta ik op loop naar de slaapkamer en check of ze nog slaapt of iets nodig heeft. Zelf slaap ik waneer het mogelijk is ik probeer mijn rust te nemen om zo voor haar te kunnen blijven zorgen maar ik word radeloos van de pijn die ze heeft en het feit dat ik er niets aan kan doen, het is echt Hopeloos.