Wachten op uitslag tussentijdse Ct scan
Hallo allemaal, even niet geschreven maar was bezig met chemo , dingen regelen en tijd voor mjn twee kinderen. Ik heb gisteren mijn Ct scan gehad en hoor donderdag de 9e of het wat gedaan heeft. Zo spannend en ik blijf positief vooral omdat ik helemaal geen pijn heb in mijn buik, rug en benen. Daarvoor was dat wel anders. Mijn kinnderen gaan allebei anders om metvmijn ziekte, mijn zoon wil er niet over praten z en mijn dochter zit er helemaal doorheen , ZIE HAAR BLOG OP DEZE SITE. Het is ook niet te bevatten dat ik er straks niet meer ben, voor mij niet maar vooral voor mijn kinderen. Ik ben iemand die vrij gevoelloos, kop in het zand stoppen over mijn ziekte denkt, wuif het weg als ik daar toch over nadenk. Wel ben ik serius bezig met mijn crematie en andere dingen zodat dat geregeld is. Ik heb ook nog niet kunnen huilen en dat vind ik erg jammer. Zou goed zijn als ik het eens binnen laat. Maar ieder gaat er anders mee om. Hoe hebben jullie gereageerd op jullie ziekte?
Liefs Hanneke
Ik
1 reactie
Lieve Hanneke,
Iedereen gaat er inderdaad anders mee om. Ik jankte in het begin regelmatig mijn ogen uit m'n kop en deed niets anders dan erover praten met een ieder die wilde luisteren. Dat luchtte mij op. Ik heb lieve vriendinnen en collega's bij wie ik steeds terecht kon met mijn angsten. Ook ik had alles de eerste weken na de palliatieve diagnose geregeld op administratief gebied, mijn uitvaartwensen en een euthanasieverklaring opgesteld en met de huisarts besproken. Mijn kinderen gaan er ook beide anders mee om. Kunst voor mij is om dit te respecteren.
Dat je jezelf typeert als gevoelloos en kop in het zand is wellicht jouw overlevingsstrategie. Pas als je daar last van hebt zou ik je aanraden hier hulp voor te zoeken. Als het voor jou oké voelt dat je bent zoals je bent dan is dat goed.
Liefs, Monique