Overtuigen vs Adviseren

Dinsdag 16 augustus

10.50 uur | Afspraak met anesthesist. Eerst de gezondheid doornemen met de verpleegkundige. Bloeddruk meten, wegen (sinds mijn laatste zwangerschap niet meer gedaan) en ze legde uit hoe de dag van de operatie eruit kwam te zien en waar ik rekening mee moest houden. Daar kwam de anesthesist binnenstormen. Deze meneer herhaalde waarvoor ik hier zat en probeerde mij direct te ‘overtuigen’ om een ruggenprik te nemen ipv te ‘adviseren’. Hij noemde alleen de negatieve argumenten op van een narcose en niet die van de ruggenprik. Dat ging tegen mijn gevoel en de haren in en ik schoot een beetje in de aanval. Ik zei: ‘maakt de ruggenprik voor jullie makkelijk, of voor mij? Want u drukt mij nu de hoek in om voor de ruggenprik te kiezen, dat brengt mij in twijfel terwijl ik mijzelf aan het idee van een narcose heb overgegeven’. ‘We proberen het voor iedereen makkelijk te maken’, zei de anesthesist. Ik begrijp dat de voor-/nadelen van de mogelijkheden moeten worden benoemd, maar hier ontbrak wel een adviserend vermogen. We weten tenslotte ook nog niet welke lymfeklier moet worden verwijderd. Verwacht wordt de lies, maar nooit echt zeker. Gewoon narcose, huppetee en einde dag weer naar huis. Operatie en Sentinel Node vinden maandag a.s. plaats (22 augustus 07.30 aanwezig zijn, nuchter).

Ik heb er een goed gevoel over, en verwacht dan ook dat dit de laatste stap zal zijn, dus knallen maar. Hoewel de uitslag spannend zal zijn.