D-Day | stopt het hier, of nog een rondje?

07.15 uur | Zo zeg, ik had nog wel even kunnen blijven liggen. Gisteravond kwam mijn collega/vriendin Deborah op bezoek met een doosje heerlijke Celebrations en die hebben wij samen met een fles rode wijn soldaat gemaakt (en veel water😋). Beetje zwaar hoofd, ontbijtje en koffie zal vast helpen.

Vandaag is het D-Day. De hechtstrippen zullen worden verwijderd en we krijgen de uitslag van het onderzoek. Vind het wel weer spannend worden, het gevoel van onrust komt een beetje naar boven, maar is minder dan de keren daarvoor. Het litteken van de poortwachterklier verwijdering in de lies is nog steeds heel erg dik. Vrees dat het een breuk in de buikwand is, dat zou niet best zijn en hoop dat het alleen maar vocht is, anders kan ik weer onder het mes.

11.00 uur | Het was knap druk in de de wachtruimte van het Polikliniek Oncologie, dat is eigenlijk ook geen best teken. Onvoorstelbaar hoeveel mensen kennismaken met deze afdeling, of al in de achtbaan zitten. Over het algemeen zie je 60+ en enkel wat jongere mensen. Henk en ik kijken nog even naar de klok, we hopen snel klaar te zijn, dan kunnen we Finn nog van school halen. Het liep iets uit, maar werden niet veel later binnen geroepen. Ondanks dat het goed voelt, kondigt toch de angst zich weer een beetje aan, pffff.Dr. Hoven ging zitten en zei direct: Ik kom maar meteen met het goede nieuws, zowel de lymfeklieren, als de extra weggesneden huid zijn schoon! Ik keek haar stom verbaasd aan en was even stil en het enige wat ik zei was; 'Echt?!' (klonk als, weet je dit zeker?) Ja, er was niets gevonden, zei de dokter, dat is fijn nieuws hè? Ik zou blij moeten zijn, maar juist op dat moment sloeg de onzekerheid toe en ik zei: 'Want de melanoom was 6 mm dik!' Waarop de dokter reageerde: 'Ja dat klopt, zonder de uitzaaiing zit je in Stadium 2. Om de 3 maanden kom je terug voor controle bij de Dermatoloog en halfjaarlijks bij mij en dan check ik o.a. de littekens en de lymfeklier gebieden'.

De hechtstrippen worden eraf gehaald, de wonden zien er rustig uit en genezen heel mooi. De verdikking achter het litteken blijkt, na een echografie, inderdaad vocht te zijn. Dit voert het lichaam gedurende de komende weken vanzelf af. Als de druk te hoog is, kan het vocht zelfs via een klein gaatje in het litteken naar buiten druppen, dat geeft helemaal niets, het moet toch ergens naar toe. Dr. Hoven is zo'n ontzettend lieve en vakkundige arts. Ze neemt de tijd voor je als je met vragen zit, ze straalt rust en vertrouwen uit. Wat een fijn persoon. Inmiddels is de eerste controle gepland en vindt plaats op vrijdag 2 december bij Dr. Wiersma, Check de Vlek :-) Oh ja, by the way, ik kon het niet laten om het te vragen en ze hebben mij niet laten vallen bij het omdraaien op de operatietafel😂

We gaan lekker naar huis. Henk heeft straks nog een teambuildingsdag van zijn werk, met aansluitend een feestje en ik ga even naar Zoetermeer, naar mijn vadertje. Eenmaal in de auto naar huis, gaan mijn gedachte de vrije loop: 'zwerft het dan niet ergens anders rond, er moet toch iets van een uitzaaiing zijn met zo'n dikke melanoom, hebben ze niets over het hoofd gezien, straks bellen ze mij nog op dat ze per ongeluk de verkeerde uitslag hebben meegegeven'. Eigenlijk precies dezelfde gedachte die ik had bij de diagnose, maar dan vanuit een ander oogpunt. Gek hè, zal wel normaal zijn na dik een maand in die achtbaan te hebben gezeten. En als ik terugdenk aan de wachtruimte, zaten alle karretjes vol en ben ik een van de gelukkigen die mocht uitstappen.

Ontkenning, of stille vechtlust? Ik kan je vertellen, wel degelijk allebei!

Some things never change🌹 | Liefs Madje, ciao 😘