Spannende dag

Slecht geslapen, ben erg met de uitslag bezig. Kan (wil) het er thuis niet over hebben, ik weet het dat ligt aan mij. Ik wil niemand ongerust maken. Ik wil eerst de uitslag horen  en dan vertel ik het slechte of goede nieuws, Uiteraard ga ik voor het goede nieuws. Maar dan komt dat rode duveltje tevoorschijn en dan denk ik het zal wel slecht nieuws zijn, dat kan niet anders..... Zoveel pijn aan dezelfde kant en weer steken. Meer hoofdpijn de laatste tijd, ik denk veel aan mijn werk. Ik heb al veel patienten gezien met borst ca. met uitzaaiingen dus ik haal mijzelf van alles in mijn hoofd. Daarbij is mijn poortwachter eruit gehaald en ik ben 22 keer bestraald. Wanneer het slecht nieuws is zal het een borstamputatie worden, ben de eerste maal al bestraald, bestralen kan dus niet meer en bij DCIS ook geen chemo of het moet uitgezaaid zijn.

In de namiddag bel ik met het ZH, mijn vpk specialist is er niet, ik krijg een vervanger; een leerling VPK specialist, ook goed maakt mij niet uit. Ze geeft aan dat ze eigenlijk geen uitslag mag geven, ze gaat overleggen. Ik sta in de wacht, de zenuwen gieren door mijn lijf. Ze meld zich weer met het dossier voor haar, ze geeft uitleg en verteld dat het geen maligniteit is . Er zitten microcalcificaties (goedaardig)  in het littekenweefsel, toename van fibrose alsmede bestralingsschade dit komt vaker voor. Wat een opluchting, ik heb even een flink potje zitten janken.... Vrijdag een afspraak in het ZH met mijn vpk specialist. Hoe nu verder want de pijn zit er nog.....We gaan opgelucht verder.😀😀