Heftiger dan ik dacht

Inmiddels is de medicatie (enzalutamide 140 mg) tijdelijk gestopt. Reden daarvoor: de duizeligheid-althans een gevoel wat ik die naam maar geef; het is een gevoel van druk in het hoofd en bovenin de borst- werd erger.  Lopen werd lastiger, vergeetachtigheid groeide en uiteindelijk waren er bloedrode ogen en dubbelzien. De onverklaarbare lage bloeddruk bleef; dat bleek voor de oncoloog toch de belangrijkste reden. Achteraf begreep ik dat ze rekening hielden met een tumor  elders, bijvoorbeeld in de hersenen. 
Nu de medicatie gestopt is komt alles langzaam weer op gang zoals daarvoor: bloeddruk weer op een acceptabel waarde van 135-140.  Ook verder alles weer goed, behalve dan de vergeetachtigheid; die probeer ik een beetje tegen te gaan met puzzelen. Denk daarbij maar niet aan dat beeld uit mijn jeugd; die ouwe buurman voor het raam van onze flat aan de Moerweg; daar vat hij de hele dag te puzzelen.  Dat nooit, dacht ik toen nog. Maar onder druk wordt alles ook bij mij vloeibaar; behalve dan gelukkig de stok van mijn moeder die ik nu heel soms gebruik als ik mijn benen niet helemaal vertrouw als ik naar buiten ga.
Enerverende weken die het wat lastiger maken om te relativeren. Jammer is dat..

Om de laatste twijfel weg te halen dat de lage bloeddruk aan iets anders ligt dan aan de enzalutamide (aanpassen van de bijsluiter?) wachten we  tot a.s. dinsdag en dan verder met 105 mg in plaats van de 'standaard' hoeveelheid van 140  mg.

Alles komt goed, ga ik dan weer denken..

Moer