Spannend eerste check-up met ct

02-04-218. Spannend volgende week heb ik mn tweede check-up na de operatie. We zijn dus 6mnd verder. En op een aantal complicaties na(ontsteking van operatie wond) gaat alles goed. Ik ben zelf weer lekker vol aan het werk. Maar ik merk wel dat ik moe ben van de spanning. Op mijn werk geeft ik aan dat ik erg gespannen ben en als het niet gaat ik graag naar huis wil. Gelukkig kan dat gewoon. En ik maal daar ook optimaal gebruik van. Ik kom netjes op mn dienst maar na een paar uur ben ik kapot en buiten adem. Vrijdag heb ik nog een belangrijke herhaling cursus voor het werk dus ik zet door. Mn vrouw klaagt over het vele moe zijn en vraagt waarom ik niet naar de dokter ga. Ik geef terug dat ik dinsdag een ct scan heb en het is alleen maar spanning. 

Vrijdag ga ik naar de cursus. Ik geef aan erg moe te zijn en me niet goed te voelen. Dus liever niet een casus voor de groep te doen. Dit is geen probleem. Of ik wel als slachtoffer wil spelen. Tuurlijk wil ik dat. Alleen blijf ik er hangen in het hoesten als slachtoffer. En krijg van onze instructeur de opdracht maar even tot rust te komen voor ik weer naar huis rij. Dat doen we dan braaf. 

Als ik thuis kom geeft mijn vrouw aan dat het haar verstandig lijkt dat ik me ziek meld voor het weekend. Ik geef haar gelijk.  Op maandag bel ik dan toch de dokter en mag langskomen begin middag. 

De dokter (mijn eigen) luisterde naar mijn klachten en geeft aan dat het klinkt alsof ik een long ontsteking heb. En ze gaat luisteren. Ze geeft aan dat het allemaal goed klinkt maar vertrouwd het niet dus wil toch even op onstekings waarden prikken. Dat kan met een soort spelden prikje in je vinger. 10min later al de uitslag. Oeps de waardes zijn wel erg hoog. De dokter geeft dat ze toch maar een foto wil van mijn longen en stuurde me naar het ziekenhuis om een x-ray te maken. 

Dinsdag ga ik naar de ct scan en woensdag Bels de dokter me dat er geen longontsteking te zien  is. Dus dat is fijn.... of toch niet? Want waar komen die hoogte waardes dan vandaan?  Erg spannend allemaal. 

Donderdag 12-04-2018 kom ik bij de uroloog voor de uitslag van de ct-scan . Hij geeft aan dat er precies achter mijn borstbeen een ontsteking te zien is.dus toch een long ontsteking gelukkig (hij had contact met mijn huis arts gehad). Maar ook achter mijn maag hebben ze een vergrote lymfe klier gezien. Van 2.4cm en dus nog erg klein. De uroloog geeft aan dat het van alles kan zijn. Het kan een over actieve lymfe zijn maar ook een uitzaaing.  Shit. De uroloog geeft aan dat er 3 opties zijn. Optie 1 we wachten 3 maanden. Als hij dan nog zit of groter is dan weten we zeker het is een uitzaaing. Optie 2 we doen een PET scan. Als de vloeistof eraan blijft hangen weten we zeker het is een uitzaaing. Blijft het niet hangen is 50/50. Optie 3 we gaan opereren  en op kweek zetten dan weten we zeker het is een uitzaaing of een operatie voor niets. 

Optie 2 viel direct af. Optie 1 is ook niet mijn favoriet want al die spanning is niet goed. Ik krijg tot maandag de tijd hier over te denken met mijn vrouw. Onderweg naar huis met mijn vrouw zijn we eruit. We gaan voor de operatie. 

Maandag 16-04-2018 zitten we weer bij de uroloog. En geven we aan dat we de operatie willen. Dit snapt hij e hij plant hem in voor de week erna. Wel geeft hij aam dat ik goed de antibiotica moet nemen van de huis arts omdat met long ontsteking ik niet mag worden geopereerd. En dat hij zelf niet de operatie zal doen maar zijn collega.  Allemaal prima denk ik. Als het maar klaar is. 

Op donderdag 24-04-2018 mag ik me om 0700u melden in het zieken huis. Ik ben vroeg aan de beurt voor de operatie. En ben ook van mij longontsteking af. Ik wordt rond 0900u van zaal gehaald en naar beneden gebracht. Weer lekker de spanning verbergen met grapjes en op de operatie tafel val ik midden in een grapje dat ze niet mn andere bal weghalen in slaap.  Als ik wakker wordt is alles goed gegaan. En kom weer op zaal. 

Tegen over mij ligt een grote man met een brede gespannen lach. Vanaf moment 1 is het contact goed en maken we grapjes. Niet te veel hoor want bij lachen doet het pijn zeggen we lachend. Er liggen nog 2 andere op zaal. Allemaal geopereerd en een andere soort kanker. En stadium. Dag een is veel in bed. Wel doen we gezellig eten aan tafel met de kamer genoten. De zuster op de afdeling vinden het wel gezellig hier en grappen een beetje mee.  Dag 2 gaat mijn overbuurman even wandelen. Steeds korte stukjes. Dat wil ik ook. En we gaan samen een kort stukje over de afdeling.  Naast hem, schuin tegen over mij licht een vrouw en die wil ook wel even haar bed uit uit. Maar ze is niet zo mobiel. Dus ik loop mee en de buurman stuurde haar door de gang heen in haar rolstoel. Ze heeft het naar haar zin. Na een laar dagen op zaal gaat iedereen weer naar huis. De een een dag eerder dan de ander. Ook ik mag en ga weer naar huis. Wel nadat ik te horen heb gekregen dat het niet een maar 2 lymfen waren die vlak achter elkaar zaten en dat het idd uitzaaiingen waren. Van wel 1.2cm per stuk. Dus we waren er mooi optijs bij. 

Al met al denk ik een goede keuze geweest. En weer een mooi hoofdstuk in mijn avontuur. 

Wie weet wordt vervolgd.