Zonde, sonde
Wat een vervelende reis naar Arnhem gisterenochtend. Iemand vond het nodig om bij een wegversmalling mij letterlijk van de weg te duwen. Maar ach dat is maar blik en ik heb denk ik nu wel andere zaken aan mijn hoofd. In het ziekenhuis toch nog even snel alles geregeld met de autoverzekering, ik zat mij toch te vervelen. Het is wel duidelijk dat die ander gaat betalen. Wat een zonde he.
Om 11.15 uur was ik aan de beurt en de sonde zit erin. Ik heb het over mij heen laten komen en weet er weinig tot niks van. Ik weet niet eens hoe laat ik terug op de kamer was, ik heb mijn moeder even zien zitten en ik heb bami gegeten maar verder is die hele middag/avond weg.
Vanochtend toen ik wakker werd had ik veel pijn en die zonde voel je ook constant zitten, dat is eigenlijk best vervelend maar straks als ik ook niet meer kan slikken moet ik toch voeding binnen krijgen. Het niet kunnen bijten is trouwens veel vervelender vind ik.
Gisterenmorgen voor de operatie kreeg ik overigens al snel bezoek van de zorgconsulente Anke, echt een lieve vrouw, i.v.m. die internist/oncoloog. Zij vind dat ik in elk geval een klacht in moet gaan dienen, dat vind ik niet nodig als ik maar met hem niks meer te maken heb/krijg. En warempel ik had een voorgevoel want bij een afspraak volgende week stond hij weer als behandelaar. Even een telefoontje plegen(dit keer met zorgconsulente Peggy)....... zaak opgelost en ik heb een andere internist.
Nadat mij is uitgelegd hoe ik de sonde 3 x per dag door moet spoelen (oeps.... vergeten, dat ik ga ik nu eerst even doen) zit ik te wachten op de zaalarts en dietiste. De dietiste wilde mij gisteren al zien maar tot een gesprek is het niet gekomen, ik hoorde dat ze mij wel gezien had. Zaalarts is geweest en van hem mag ik naar huis dus spullen pakken en wegwezen. Bepakt en bezakt sta ik klaar om te gaan maar nee hoor..."Je moet nog wachten op de dietiste". Uiteindelijk blijkt zij vandaag helemaal niet aanwezig te zijn, So be it..... lekker naar huis.
Eindelijk thuis rustig op de bank even helemaal niksssssssssssssssss.........................................................................jammer dan daar gaat de telefoon, de Radiotherapiegroep. Het is zover woensdag 14 februari 9:00 daar zijn, de eerste bestraling en later op de dag eerste chemo, het wordt dan ook mijn wekelijkse logeerpartij. Nu wordt het echt spannend.
Ik ga maar lekker genieten van dit weekend en als ik mij goed voel de nieuwe dressoir in elkaar zetten.
Prettig weekend allemaal!
Om 11.15 uur was ik aan de beurt en de sonde zit erin. Ik heb het over mij heen laten komen en weet er weinig tot niks van. Ik weet niet eens hoe laat ik terug op de kamer was, ik heb mijn moeder even zien zitten en ik heb bami gegeten maar verder is die hele middag/avond weg.
Vanochtend toen ik wakker werd had ik veel pijn en die zonde voel je ook constant zitten, dat is eigenlijk best vervelend maar straks als ik ook niet meer kan slikken moet ik toch voeding binnen krijgen. Het niet kunnen bijten is trouwens veel vervelender vind ik.
Gisterenmorgen voor de operatie kreeg ik overigens al snel bezoek van de zorgconsulente Anke, echt een lieve vrouw, i.v.m. die internist/oncoloog. Zij vind dat ik in elk geval een klacht in moet gaan dienen, dat vind ik niet nodig als ik maar met hem niks meer te maken heb/krijg. En warempel ik had een voorgevoel want bij een afspraak volgende week stond hij weer als behandelaar. Even een telefoontje plegen(dit keer met zorgconsulente Peggy)....... zaak opgelost en ik heb een andere internist.
Nadat mij is uitgelegd hoe ik de sonde 3 x per dag door moet spoelen (oeps.... vergeten, dat ik ga ik nu eerst even doen) zit ik te wachten op de zaalarts en dietiste. De dietiste wilde mij gisteren al zien maar tot een gesprek is het niet gekomen, ik hoorde dat ze mij wel gezien had. Zaalarts is geweest en van hem mag ik naar huis dus spullen pakken en wegwezen. Bepakt en bezakt sta ik klaar om te gaan maar nee hoor..."Je moet nog wachten op de dietiste". Uiteindelijk blijkt zij vandaag helemaal niet aanwezig te zijn, So be it..... lekker naar huis.
Eindelijk thuis rustig op de bank even helemaal niksssssssssssssssss.........................................................................jammer dan daar gaat de telefoon, de Radiotherapiegroep. Het is zover woensdag 14 februari 9:00 daar zijn, de eerste bestraling en later op de dag eerste chemo, het wordt dan ook mijn wekelijkse logeerpartij. Nu wordt het echt spannend.
Ik ga maar lekker genieten van dit weekend en als ik mij goed voel de nieuwe dressoir in elkaar zetten.
Prettig weekend allemaal!
2 reacties