Behandelingen afgerond

Gisteren was eindelijk de dag daar waar ik al een jaar naar uitkeek. De allerlaatste behandeling! Eindelijk is dat deel van het traject volledig afgerond. Ik val nu in de categorie 'onder controle'. Wat toch ook wel weer een raar idee is. 

Het was nog wel een drukke dag gisteren. En ik was ook erg gespannen vooraf. Eerst de immuuntherapie, aansluitend de ejactiefractie en nog een gesprek met mijn regieverpleegkundige. Tussendoor zelfs nog even tijd gehad om in het restaurant een saucijzenbroodje op te eten. Even een klein momentje om het zelf te vieren. 

Het gesprek was goed. Meeste klachten die ik heb (maag/darmen, slecht slapen, hormoonwisselingen, snel koud hebben) moeten vanaf nu beter worden. Na 3 maanden moet het effect van de immuno helemaal zijn uitgewerkt. Ze gaat proberen of de pac tegelijk met de novasure procedure eruit kan worden gehaald, hoef ik maar 1x roesje. Verder doe ik het goed gezien mijn klachten en de hulp die ik nog heb. Het probleem met de pijn bij rib bij slapen op mijn zij is niet helemaal duidelijk. Advies is om 's avonds paracetamol in te nemen om te zien of dat helpt. Zo niet, dan is het een zenuw. En verder bij de afspraak met oncoloog nog bespreken. Ze dacht dat het door bestraling kwam, maar zit er al sinds de operatie. Dus nog even afwachten. 

Ze heeft ook uitgelegd hoe de controle in zijn werk gaat. Een keer per jaar mammografie en lichamelijk onderzoek (voor de linker kant en het litteken). En zelf goed in de gaten houden en bij twijfel aan de bel trekken. Na 5 jaar zou ik daar dan ook klaar mee moeten zijn. Toch wel een raar idee dat je van veel controles naar bijna niets gaat. Waar ik vooral nog mee zit, hoe weten we nu zeker dat alles weg is? Het bleek wel uit de operatie en daarna nog de bestralingen en immuno. Maar tussen grote kans en zeker weten zit nog een enorm verschil. Ook maar op het lijstje om met de oncoloog te bespreken. 

Ik kreeg meteen al de uitslag van de ejactiefractie. Weer iets gestegen t.o.v. de vorige keer. Dus mijn hart doet het uitstekend!

Ik heb bij de dagverpleging een grote doos merci achtergelaten als dank voor al hun goede zorgen het afgelopen jaar. Ik kreeg de opmerking terug dat ze me nooit weer willen zien. 😁 Ik had ook nog zo'n doos voor de mammapoli, maar die ben ik vergeten af te geven. Dus nog maar een kaartje en grote envelop halen, stuur ik het wel per post op. Ook daar hebben ze ten slotte hard gewerkt om mij weer beter te maken. En gezondheid moet je koesteren!

Toen snel naar huis om even te rusten. Want ja, dit vroeg natuurlijk om een feestje. Er zijn nog wat vrienden op bezoek geweest die me het meeste hebben gesteund en geholpen. De fles met bubbels is open gegaan en we hebben het even kunnen vieren. Heerlijk! En die me ook hebben verwend met leuke cadeautjes!

Ondanks bijna 12 uur op bed te hebben gelegen vannacht, ben ik vandaag op. Moe en geen energie. Beetje te druk gisteren. En ook al zeggen ze nog zo dat immuno pas na een dag of 5 effect heeft op de maag, is de hele boel vandaag al flink van streek. Morgen hopelijk allemaal weer wat beter. Komt wel weer, gewoon per dag bekijken. 

Ook al weer je van tevoren dat je na zo'n dag op zult zijn, het blijft vervelend om mee te maken. Toch weer even in de overleefstand. Maar het is het zeker waard! Ik was van plan deze mijlpaal maar 1x in mijn leven te hebben (had het liever overgeslagen, maar ja...), dus dan ook maar meteen vieren. 

Nu rustig aan blijven herstellen en op naar de rest van mijn leven!