Eindelijk een datum

Eindelijk na het lange wachten en de brievenbus in de gaten houden heb ik nu gelukkig een datum, 19 november staat de operatie gepland. Nu word het de dagen aftellen tot D-Day. Soms lijkt het nog zo lang te duren en is het nog maar amper 7 dagen. Het voelt eerder aan als  3 weken. Mijn hoofd draait over uren van emoties. Morgen heb ik een telefoon gesprek over de opname, wat ik kan verwachten. Ik hoop dat het wat rust in me hoofd gaat brengen. Ik ben zo blij dat het nu eindelijk me lijf uit gaat die rot ziekte, ik voel me niet ziek maar soms wel vermoeid.  

Soms word ik er zo moe van, mensen denken maar dat het opereren is, het daarna herstellen is, en het dan klaar is. Maar helaas voor mij werkt dat niet zo. Na de operatie gaat het pas beginnen, het bewust zijn van de gevoelens over die rot ziekte die in me lijf zat en het hopen op dat alles er ook daadwerkelijk uit is gehaald en niet terug gaat komen. Dan moet ik 6 weken herstellen en dan gaat de Jodiumkuur beginnen. Gaan alle kankercellen in me hals dood door die jodiumkuur of zijn ze zo sterk dat het nog een keer moet. Dat zijn toch dingen die door je hoofd gaan waar eigenlijk niemand antwoord op heeft. Over een tijd kan ik er antwoord op geven voor nu is het alleen maar een gedachte.

Ik ga nu samen met mijn mooie vrouw en me beste vrienden zorgen dat ik nog een paar mooie dagen heb voor ik opgenomen ga worden en met dit mooie weer en de mooie natuur gaan we lekker wandelen met de hond om me gedachte te verzetten.

Nu gaan we de dagen aftellen voor de operatie……….