Corona vaccinatie

In de postbus waren meerdere brieven gevallen om de vaccinatie te halen tegen griep, pneumokokken en Corona. Navraag bij de behandelend arts gedaan en hij adviseerde om in ieder geval de vaccinatie tegen Corona te nemen. Theo heeft meteen een afspraak gemaakt en afgelopen donderdagochtend liet hij de prik zetten. Dat leek mij eerlijk gezegd niet zo handig omdat we vrijdag en zaterdag een druk programma hadden staan, maar Theo dacht dat het wel los zou lopen met de bijwerkingen.

Donderdag: Theo voelt zich in de loop van de dag niet geweldig. Hij heeft wat aanvallen van misselijkheid en tegen de tijd dat we naar bed gaan heeft hij rode wangen en is rillerig. Koorts! Niet al te hoog, maar genoeg om met paracetamol onder het dekbed te kruipen. 

Vrijdag: Na een nacht met veel zweetaanvallen zit de temperatuur bij het wakker worden tegen koorts aan, maar zakt na inname van paracetamol tot de normale waarde. We kunnen dus toch op pad, met thermometer en paracetamol binnen handbereik. We rijden in onze nieuwe auto naar oudste zus die (als het goed is tijdelijk) zonder heup in het leven staat, of eigenlijk zit, want ze mag het been niet belasten. Na een kopje koffie stappen Theo en zwager in de auto om een ritje te maken en kunnen zus en ik zonder de mannen bijkletsen. De tijd vliegt en na een gezamenlijke lunch vertrekken Theo en ik naar het noorden. Via Marktplaats hebben we een hondenmand gekocht voor achterin de auto en die kunnen we in Haarlem afhalen. We willen eerst nog een wandeling maken door de binnenstad, maar man, wat is het koud! Theo heeft een tussenjas aan, de warme winterjas hangt thuis aan de kapstok. Hij heeft geen handschoenen aan, die liggen naast zijn pet thuis op het bureau. Zijn dunne haardos beschermt niet voldoende tegen de snijdende wind en klappertandend en in elkaar gedoken loopt hij naast me. Ik vraag een paar keer of we niet terug naar de warme auto moeten gaan of een restaurantje inschieten, maar hij wil het nog even proberen. Dan wordt het hem toch teveel en zoeken we snel onze weg terug. In de auto de stoelverwarming aan en thermometer in het oor:  35,2. Bijna onderkoeld en al licht afwezig. Een hoestbui volgt en ik geef hem een flesje water om de prikkel te dempen. Theo draait de dop los en schuift hem opzij, maar naar beneden in plaats van naar boven. Hij wil gaan drinken, maar zet het dopje aan zijn lippen in plaats van het flesje. Het water gutst over zijn gezicht en kleding. Eerst is hij heel verbaasd en lijkt zich niet te realiseren wat er is gebeurd, maar dan liggen we dubbel van de lach. Hij is in ieder geval weer goed bij. Hondenmand ophalen en naar huis rijden gaat allemaal goed. Thuis blijkt hij weer verhoging te hebben, is doodop en kruipt om 20.00 uur in bed. 

Zaterdag: Theo wordt wakker met 38,5 en drijft zo’n beetje zijn bed uit. Paracetamol erin ( we hebben de voorraad aangevuld) en de temperatuur zakt weer. We kunnen rustig aan doen tot 13.00 uur, dan rijden we naar Breda voor een samenzijn en uitje met een nicht en twee neven van Theo met hun partners. Het is ontzettend gezellig en Theo voelt zich best wel goed. Behalve in de bus naar de stad. Normaal kan hij goed tegen reizen met het openbaar vervoer, maar tijdens dit ritje speelt de misselijkheid behoorlijk op en zoekt hij een plekje in de bus dat wat minder schommelt. In de frisse buitenlucht komt hij weer bij. De kerk die we willen bezoeken is toevallig alleen vandaag dicht, dus lopen we naar het Begijnenhofje en nog wat door de stad. In de bus terug heeft Theo geen problemen meer en ook het avondeten in het restaurant smaakt hem goed. De bijwerkingen van de vaccinatie lijken te zijn verdwenen. 
Volgend jaar weer een vaccinatie tegen Corona? Theo gaat daarover nog even goed nadenken.