Mijn kanker 5

En toen was het maandag. In de ochtend naar het ziekenhuis voor een kort voorbereidend gesprek met de oncologie verpleegkundige, bloedprikken en medicijnen ophalen voor morgenvroeg en komende week. En het werd ook middag en heb ik afscheid genomen van het meeste van mijn haren. Ik heb nu best even een hekel aan mijn spiegelbeeld en weet dat het nog erger gaat worden. Dinsdag ochtend tabletten geslikt en naar het ziekenhuis. Ik moet het alleen doen ivm de fantastische coronapandemie dus oké daar ga ik in mijn eentje. Wat confronterend om de zaal op te lopen met 6 stoelen waarvan er 5 bezet zijn. Wat is dit een rotziekte! Wat het een beetje goed maakte waren de mensen. Allemaal lief en begripvol en gelukkig wilde mijn buurvrouw wel een praatje maken. Waar heb je het dan over? Over mijn, op dit moment, favoriete onderwerp nl. kanker. De chemo viel mee, het infuus zat er snel in en van het inlopen heb ik niets gemerkt maar ik was blij dat het na 2 uur klaar was. Thuis kreeg ik hoofdpijn ( zwaar gevoel boven mijn ogen en het idee dat mijn ogen niet helemaal open kunnen), misselijk en buikpijn en dat bleef ook woensdag, donderdag en vrijdag. Vrijdag en zaterdag heel veel huilbuien gehad, mijn mond/tanden doen echt  pijn dus spoel ik maar steeds met zoutwater.  Vrijdag de huid onder mijn rechtervoet  gebarsten en koude rillingen die zich afwisselen met zweetaanvallen maar geen koorts gelukkig en toch maar iets genomen om naar de wc te kunnen gaan omdat ik daar verstopt was. Dat was geen pretje geloof mij. Nu is het maandag en voel ik me iets beter en vergeef mij mijn sarcasme. Al met al denk ik dat ik er nog goed vanaf ben gekomen deze keer en wil ik me niet zielig voelen.