Einde aan de ‘medicijnvakantie’

Zes maanden, sinds oktober 2024, had ik een zogenaamde drug holiday omdat alle uitzaaiingen al lang stabiel waren en ik al 3 jaar Capecitabine/Teysuno slikte (chemo tabletten met dezelfde werking). Op de scan in januari was nog geen tumor activiteit te zien maar nu begin april werden er nieuwe uitzaaiingen op buik- en longvlies gesignaleerd en de tumormarker was ook flink gestegen. Het kwam aan als een harde klap, de afgelopen maanden had ik me zo goed gevoeld en energie gehad en nu kwam aan die periode weer een einde. Wat is het toch een K ziekte. Fijn dat er behandelingen bestaan, maar de bijwerkingen zijn vaak zo vervelend.
De oncoloog stelde voor om de chemopillen (Teysuno) weer op te starten en nu met een dosis van 100% te starten om direct een flinke klap uit te delen. Nou, die klap kwam bij mij ook hard aan. Toen ik stopte was de dosis 75% en had ik al veel last van droge ogen, mond en neus, darmkrampen en beperkte energie. Maar ja die uitzaaiingen wil je ook niet. Met een pakket van de apotheek en tranen ging ik weer naar huis. Ik was weer keihard terug in de werkelijkheid van de kankerbehandelingen en het vertrouwen in mijn eigen immuunsysteem had ook een flinke dreun gekregen. Nu, bijna twee weken later rond ik mijn eerste kuur alweer bijna af met de hoop dat de chemo zijn werk doet en de tumormarkers zijn gedaald, 29 april laat ik weer bloedprikken 🤞
Geen drug holiday voorlopig maar half mei wel een echt vakantie in het vooruitzicht.

De foto is een schilderij van Anselm Kiefer, de expositie is nu in Van Gogh en Stedelijk museum in Amsterdam, zeer de moeite waard!