Over mij
Hallo lieve lotgenoten,
Ik ben Mariska, 48 jaar oud en moeder van een dochter van 18 jaar, zoon van 16 jaar en een zoon van 10 jaar oud. Ik ben 28 jaar samen met Micha en we gaan 2 september 2021 trouwen. Ik weet sinds 20 augustus 2020 dat ik eierstokkanker heb in stadium 4 en drager ben van het BRCA-gen.
Het begon vorig jaar april 2020 met vage klachten in mijn buik en schouders. Na verschillende bloedonderzoeken, waarbij de leverwaarden steeds schommelde, dachten ze aan galstenen. Op de echo werd niks verontrustend gevonden. Vlak voor de zomervakantie kreeg ik ontzettende pijn in mijn buik en uitstraling naar mijn schouders. Bij de artsen gingen er nog geen alarmbellen rinkelen. In de zomervakantie kreeg ik steeds meer vage klachten, zoals vaak plassen, buikpijn, uitstraling rug, schouders en intense moeheid. Na weer contact met huisarts uiteindelijk doorverwezen naar een MDL arts. Deze stelde een mri scan voor. Dezelfde dag van de mri (18 augustus), werd ik gebeld of ik twee dagen later op gesprek kon komen voor de uitslag. Niets vermoedend ging ik naar het gesprek. Ik nam wel mijn man mee (ondanks covid richtlijnen) en dacht dat ze zouden zeggen dat er galstenen waren ontdekt. Maar ik kreeg te horen dat ik buikvlieskanker had ( ook voor de arts totaal onverwacht, gezien ze ook aan galstenen dacht). Ze wisten nog niet wat de primaire kanker was, daar moest een biopt voor worden afgenomen. Dezelfde dag werd er nog een CT scan genomen van mijn longen en toen bleek naast alle organen in mijn buik het ook te zijn uitgezaaid in mijn longen en lymfeklieren. De dagen er na ging het heel snel achteruit. Met dikke ascitesbuiken ben ik 3 keer gedraineerd. Uit de biopt van mijn lever bleek het eierstokkanker stadium 4 te zijn. Omdat ik snel achteruit ging, ben ik vrij snel gestart met chemotherapie. Daarna volgde een debulking operatie ( een hipec kon niet meer, omdat er uitzaaiingen in mijn longen en lymfen zijn). Na de operatie heb ik nog drie chemobehandelingen gehad. De chemos en operatie hebben heel goed zijn werk gedaan. Nu zit ik sinds februari aan de PARP remmers, die er voor moeten zorgen dat de celdeling van de kankercellen worden geremd. Tot dusver gaat het goed met mij.
Ik geniet ontzettend van het leven en met heel veel plezier organiseer ik samen met mijn lieve zus en vriendinnen de bruiloft, zodat 2 september een onvergetelijke dag wordt om het leven te vieren!
Sinds kort heb ik de behoefte om in contact te komen met lotgenoten die in dezelfde situatie zitten. Ik hoop via dit forum mensen te leren kennen.
Groetjes,
Mariska ♡♡
