Sterker worden.

Ruim twee weken heb ik in het ziekenhuis gelegen. Het was niet meer nodig daar te blijven, De spierafbraak is tot stilstand  gekomen. De bloedwaarden waren gedaald naar een aanvaardbaar niveau.Door een heel hoge dosis prednison die ik iedere dag moest slikken, werd ik erg onrustig en druk maar ik kon alleen maar in bed liggen of in de rolstoel zitten, Gek werd ik er van! Maar ze hebben me goed geholpen daar in Nijmegen. Ik was een wrak, met alle mogelijke lichamelijke problemen en er is hard gewerkt om daar verbetering in te brengen. Het is echt niet zo dat ik nu de oude weer ben, Er moet nog heel wat gebeuren wil ik weer naar huis kunnen. Ik weet niet hoe lang het gaat duren, In het Radboud ziekenhuis moesten ze mij met alles helpen, aan- en uitkleden, wassen en zelfs met eten. Hier in het verpleeg en revalidatiecentrum ben ik begonnen alles zelf weer te doen. Het is hier veel prettiger dan in het ziekenhuis, lang zo druk niet en ik heb een mooie, grote kamer. De fysio was vanmorgen  enthousiast over hoe ik kleine stukjes weer kan lopen, zonder om te vallen. Maar hoe lang het herstel gaat duren?  De ergotherapeut heb ik gezegd weer naar huis te kunnen als ik met een boodschappentas weer de trap op kan. En thuis  de wasmachine weer kan vullen en leeghalen. Weer gewoon over straat kan en 15 of 20 minuten kan lopen. Zover ben ik nog lang niet. Toen ik het Radboudumc verliet woog ik 67 kilo, nog steeds mager als een lat.Rust vind ik hier wel en dat is nodig, maar ook goede voeding en daar ben ik minder enthousiast over.,  Ze kwamen net nog een ijsje brengen. Ja lekker maar of je daar sterke spieren van krijgt?