Weer op de goede weg

Donderdag schreef ik dat de chemo dit keer harder binnen kwam dan vorige keren, en dat is tot vandaag zo gebleven.
Moe zijn, gekke vette dingen willen eten,( ik eet geen vet, suiker en beperkt koolhydraten) last van mijn darmen en dan bedoel poepies laten die enorm stinken. Vrijdagochtend gewerkt maar daarna moest ik echt even gaan slapen was zo moe! Bedacht dat er op het journaal was gemeld dat er smog hing bij ons in de randstad maar zou dat van invloed zijn bij longkanker? Geen idee! Hebben jullie hier ervaring mee?
Zaterdagochtend vroeg uit mijn bed en op naar de sportschool ik sport 3x per week en er moet heel veel gebeuren wil ik dat overslaan heerlijk lesje body-pump, Had verwacht niet zoveel te kunnen tillen maar gelukkig ging het goed.
Maar daarna weer het gevoel dat al mijn ledematen het af lieten weten en aangezien ik afgesproken had om met onze dochter een strandwandeling te gaan maken weer half uurtje geslapen.
De wandeling was heerlijk het lijkt wel of mijn hersenen het sein geven dat ik moe ben maar dat fysiek er niets aan de hand is. Heerlijk in de haven van Scheveningen een kop koffie gedronken om daarna voldaan naar huis te gaan. Dit soort uitjes geniet ik intens van, niemand kan zeggen hoelang we dit nog kunnen doen.
Toch in de avond weer de moeheid, dan maar languit voor de tv en over me heen laten komen. Lange nacht gemaakt en vanmorgen dacht ik: Yes ik ben er weer! Had zowaar zin om mijn huis te poetsen en voelde de energie langzaam terug komen.
Ook de zin in vet eten, nam af. Kleine wandeling gemaakt en langs de kerk gelopen voor mijn wekelijkse rustmomentje, kaarsje aansteken en even niets dan stilte!
Na de middag merkte ik dat ik niet moe was en ben met mijn man naar het tuincentrum gegaan altijd even gezellig wat blauwdruifjes gehaald en het zonnetje mee naar huis genomen. Langzaam weer terug naar wie ik ben/ was, gelukkig want ik realiseer me heel goed dat er een dag komt dat dit niet meer mogelijk is.