Pauze tamoxifen

Drie weken geleden toch maar contact opgenomen met het ziekenhuis. Spierpijn,gewricht pijn en allerlei bijwerkingen zorgde ervoor dat ik bijna niks meer deed op een dag.. ik had het gevoel dat ik met mijn 55 , 85 was en al achter de geraniums zat.. Oftewel ook emotioneel zat ik even in een dip.

De verpleegkundige arts vertelde mij gelijk we gaan even stoppen met de tamoxifen, en over drie en halve week heb je een afspraak bij de oncoloog en dan kunnen jullie verder praten over de veranderingen die zijn gekomen.

Nu drie weken verder merk ik wel verandering en de ene dag heel veel en de andere dag wat minder dus ik ben erg benieuwd wat de oncoloog vrijdag gaat zeggen en hoe we verder gaan. 

Ongetwijfeld zal er een andere pil komen en dat maakt het ook weer spannend hoe ik daar op ga reageren. Het verbaasd mij wat dat stomme pilletje allemaal doet met mijn lichaam. Het enige wat ik wel heb besloten is dat ik nu niet meer zolang doorga met het incasseren van alle bijwerkingen.

Op dit moment slaap ik op een decubitus matras, gebruik paracetamol, smeer met spierzalf, loop iedere dag meer dan 1 uur (we hebben een hond dus ik moet wel wandelen) ga 2 keer per week naar oncologische fysio en werk bijna niet! Als ik terug kijk (ik slik de tamoxifen vanaf november 2024 dus bijna 1 jaar) lijkt het wel of het iedere keer erger word… en ik maar na een paar goede dagen of wat aanpassingen denken dat ik de oplossing had en dat we vooruitgang te pakken hadden … maar het was gewoon iedere keer de acceptatie dat je iets niet meer kan..

Soms denk ik wel eens mijn lichaam is er klaar mee na 3 chemo kuren, 11 maanden immuun en nu 1 jaar anti hormoon is dat misschien ook helemaal niet gek toch..