Het begin van de rollercoaster
Kerst 2023, aan de ene kant een opluchting aan de andere kant het begin wat eraan komt… maar eerst nog even mijn moeder steunen die gaat de eerste week van januari onder het mes, twee borst amputaties. Ook twee verschillende kanker soorten, daar gingen we, in haar dosis stond dat ze erg bang is voor alles HSP heeft en ik overal bij mocht zijn wat kon… ik heb daar nooit over nagedacht dus ik dacht dat ik ook niet mee zou gaan naar de operatiekamer. Dus die ochtend mocht ik schoentjes aan en pak en daar stond, voordat ik er zelf erg in had zaten we in de procedure van de operatie.. wie is er wat gaan we doen en ze kreeg de narcose.. en toen werd ik meegenomen een beeld wat zo heftig was dat ik de dag erna gewoon kapot van was.. en de dag erna had ik zelf de uitslag bij dezelfde chirurg.
Uitslag was hormoon kanker ook in de onksel lymfe verder niet en geen eiwit. Dus Her2negatief.
Aan de chemo later operatie en dan nog bestraling.. Op dat moment hebben we besloten om alles op te pakken en naar de chalet te gaan.. rust ruimte en een kleine ruimte dus dichtbij douche / toilet / slaapkamer. En handig voor mijn man, dichtbij zijn werk en dan kan hij op redelijke dagen voor de honden zorgen en toch nog een paar uur werken.. en als ik niet lekker zou zijn is hij snel bij mij ipv 1 uur heen en terug rijden.
Het moment van naar de dokter gaan en de eerste chemo daar zat 4 weken tussen, ondanks de feestdagen is dat super snel gegaan.
Ik ben begonnen met de A/C kuur 1 keer in de twee weken met die vreselijke spuit op de dag na de chemo. Van het begin af aan zag ik daar het meeste tegenop en als ik nu meer als een jaar later terug denk weet ik nog steeds dat ik dat die schrikkelijk vond.. nu ben ik geen held in prikken want inmiddels kijk ik nog steeds niet als ze mij prikken.
Ook hier ben ik lekker naïef in gegaan; en wat was ik ziek.. maandag chemo niks aan de hand, dinsdagmorgen die spuit en dinsdag avond ziek… woensdag morgen het idee hebben dat mijn lichaam van binnen brandt.. geen standaard bijwerking maar ik pufte het weg. Na een half uur was het ook weer weg.
Van begin af aan deelde ik veel op Facebook, niet openbaar maar ik had een groep aangemaakt met mensen die het wilde horen of dichtbij stonden. Ik vond het wel fijn, deels schrijf je het weg en je hoeft je verhaal niet zo vaak te herhalen.
Op deze manier was er een oud collega die bij benaderde die ik al 25 jaar niet gezien had die in een gelijksoortige situatie zat… wat hebben wij veel aan elkaar gehad en nog steeds! Hoe begrijpend mensen ook zijn maar wij hadden voor elkaar maar een half woord nodig om het te herkennen..
De 4 kuren die 8 weken duurde waren verschrikkelijk alleen iedere keer dacht ik misschien valt de volgende mee… de eerste was echt een tegenvaller, de tweede nog erger en de derde viel weer mee en de laatste was verschrikkelijk… en waarom geen idee op dat moment..
Later hoorde ik van mijn oud collega dat haar chemo vervroegd was ivm de spuit de andere dag die zij liet zetten door de doktersassistente die alleen tot 12 uur zat.. blijk dus dat de eerste keren dat bij mij niet goed was gegaan.. ik was zo bang van die spuit dat ik mijn man vroeg mij te helpen voordat hij naar zijn werk ging.. en dus zat er geen 24 uur tussen.. de derde en vierde chemo waren in de middag en toen zei ik de andere dag als je vanmiddag thuis komt doen we het samen.. en dus achteraf waren de hitte aanvallen van de spuit die ik dus te vroeg had gezet.
Daarna ging ik verder met de wekelijkse kuur 12 weken achter elkaar.