Babyteeth

  • Openbaar blog
  • zaterdag 12 september 2020
  • 189 x gelezen

Samen naar de film geweest. Wennen. Waar wil de regisseur naar toe? 
 

Hard. Zacht. Begripvol. Onvermogen. De mens.......zo graag willen...maar....niet kunnen.

Liefde.......zo op zoek naar....arme, ozoo arme mens...

Ik breek. Ze kijkt naar me. Pakt mijn hand. Ze weet wat ik voel. Ze laat gebeuren terwijl ze mijn hand streelt.

De film is ten einde. We blijven zitten. Stilte. Die stilte.....als deel van....de afgelopen film.

Opgestapelde pijn kwam vrij....en bevrijdt. 

Reageren
Volgend blogbericht

7 reacties

Lieve Paul, 

Hij komt weer binnen, jouw blog. Ik zie Helga en jou daar zitten, voel je pijn en daarna de bevrijding 😘

Laatst bewerkt: 12/09/2020 - 14:49
Reageren

Lieve Jessica,

Nooit meegemaakt dat een film zo binnen kwam. Tegelijkertijd, zo intiem.

Eigenlijk gun ik “het” iedereen.

Paul

Laatst bewerkt: 12/09/2020 - 20:57
Reageren

Lieve Hanneke,

We zijn uitgebloosd.....

maar.......voelt zo goed!
 

Dank je...

Paul/Helga

Laatst bewerkt: 12/09/2020 - 21:04
Reageren

“ die stilte...als deel van....de afgelopen film”

Terwijl ik schreef, beschreef ik de film.

Terwijl ik lees, beschrijf ik ons samen.

Een film.....loopt af....

Verdomme

Laatst bewerkt: 12/09/2020 - 23:01
Reageren

Prachtig Paul .... en herkenbaar

Soms zie je jezelf en elkaar
in iets heel anders
hetzelfde
maar dan anders.....

Liefs allebei xx Hebe

Laatst bewerkt: 12/09/2020 - 23:51
Reageren