Droombaan

Instabiel stabiel ben ik in de ochtend voel ik me als een natte krant, na een tukkie van een uur of 3 kom ik weer een beetje tot leven zo rond 2 uur in de middag voor normale mensen is de dag al half om. Ik ben altijd al een avondmens geweest maar ik voel me ook dan nog steeds zo moe als een hond. Het geeft een beetje houvast dat ik nu al weet hoe ik me morgenochtend voel. De nachten zijn onvoorspelbaar de ene nacht bijna bewusteloos de andere lig ik met onrust in mijn lichaam te woelen om rond een uur of 4 maar naar beneden te gaan een bakkie troost een peuk een beetje tv kijken tot de onrust uit mijn benen is verdwenen. Regelmatig droom ik over een voorlaatste werkplek, als beveiliger heb je objecten waar je prettig werkt de ambiance en situatie zo lekker aanvoelt gelijk een warme jas, tegenwoordig zit het Zweeds woongenot in het pand, maar in mijn dromen banjer ik er nog steeds door heen werkplaats TD, cassette inpak hoogmagazijn en cd verpak en de expeditie. 10.000 artiesten een paar miljoen cds maakten lange nachten kort 12 uur op 24 af was het rooster in die reeks van 13 diensten ging je bio ritme helemaal naar de klote, net als nu, in mijn dromen heb ik daar geen last van. Ik kan het pand niet meer vinden zo word ik wakker, een pand van 15 jaar geleden houdt me bezig in mijn slaap. Bij mijn laatste werkgever liep ik langs de leeuwen olifanten en giraffen in het aquarium zong ik een lied het klonk alsof Pavarotti naast me stond, de tuin kan ik vinden met mijn ogen dicht als in de avond de tuin leeg is en je je rondje maakt( brand sluit )en je in je eentje in de rondte wandelt hoor je het luide knappen van een tak olifant is wat je weet denkt voelt het gegil van de makaken kijken wie de baas is, met de collega's heb ik nog fijn contact een droombaan