en er is dan altijd een vervolg……….

het houd dus niet op, nu weer 1 in mijn bijnier.

ik dacht dat ik die niet meer had, die bijnier dan, dat ie verwijderd was in 2005 tegelijk met mijn nier. niet dus, verrassing! een andere was dat de radioloog mijn linker bijnier dan weer niet zag, verrassing! maar gelukkig hij is er wel, pffff

na de laparoscopische operatie om de staart van de pancreas te verwijderen, ging het allemaal zo vlotjes! inregelen diabetes ging goed met insuline, de creon (medicijnen tegen vetdiarree) opgehoogd tot ik normale ontlasting had, blij en gelukkig, maar toen kwamen de klappen!

zeer ernstige psoriasis, laag HB en een laag ijzergehalte, moe, hartkloppingen, geen lange rust gevende lange wandelingen meer maar heel vette siësta’s. de dermatologie smeert heel vet!! 

en dan nu de 4de uitzaaiing, maffe tumor hoor, zo lang slapend kunnen blijven en dan bam! toch eens vragen of er bekende factoren zijn die dat kunnen uitlokken, het lijkt me dat er iets tegen die cellen zegt van wakker worden joh, aan het werk!

al met al de laatste jaren met een klein intermezzo van relatieve rust erin veel ziekenhuizen in en uit, dokter hier, onderzoekje daar, naaldje? slangetje? leek wel of alles in de aanbieding was.

maar goed, nu dus de bijnier en de tumor erin uitschakelen en dat gaan we doen door middel van stereotactische bestraling, ik zeg we want ik heb er zelf een actief aandeel in.

de mridian, zo heet het apparaat waar ik ingeschoven wordt is een iets groter uitgevallen mri met een iets ruimere buis waar je in ligt. ze kunnen met dat apparaat tijdens de procedure via mri beelden meekijken.

ik krijg een prismabril op zodat ik de monitor achter mijn hoofd zie. daarop zie ik 2 rondjes de 1 groter dan de ander. doordat mijn tumor (bijnier) meebeweegt met mijn ademhaling moet ik iedere keer door middel van ademen en adem vasthouden dat ene kleinere rondje in de cirkel van dat grotere rondje krijgen. als dat zo is dan moet ik de adem vasthouden en dan en dan alleen wordt er bestraald. ze houden je goed in de gaten en ik kreeg dan te horen dat ik weer door mocht ademen, even op adem komen, en dan weer de cyclus door. maar goed kun je niet goed je adem inhouden dan duurt de procedure langer en misschien meerdere keren. ik ga voor 1 sessie totaal 75 minuten en nuchter zijn. en dat moet voldoende zijn!

ik begrijp van mijn uroloog dat ze vroeger geen resultaten zagen bij bestraling van nierkanker maar dat ze tegenwoordig weten dat je met hoge doses moet bestralen. en dat is wat die mridian via stereotactische bestraling doet. hoge dosering straling op het doelgebied zoals ze dat noemen en weinig tot geen schade op / bij ander weefsel.

SPANNEND, dit is de 1ste bestraling. tot nu toe chirurgisch staal als oplossing, tastbare zekerheid op het scherpst van de snede, nu afwachten, of het genoeg is. ik begrijp ook dat men niet staat te popelen om de chaos wat  bij mij “buik” heet weer in te duiken met alle chaos van vorige operaties en……… weer vlakbij een paar grote bloedvaten.

ik heb al een pipo de clown wagen afgehuurd op een heel stille camping. lekker even genieten van het zonnetje als die er is en verder niet veel, rust!

tot de volgende