Eén van de rollen van de medisch specialist: perspectief bieden.

In mijn vorige blogs stond ik op de T-splitsing ‘opereren of ableren (FRA)?’. Een week na het consult in het Erasmus heb ik de uroloog weer gesproken en aangegeven dat ik voor de FRA heb gekozen. Na het eerste consult in Rotterdam over het behandelplan en mijn huiswerk (het bestuderen van de richtlijn van de medische vereniging van urologen) twijfel ik niet over de aanpak. De uroloog geeft nog eens aan dat het o.a. zijn rol is om het (behandel)perspectief zo goed mogelijk bij mij als patiënt over het voetlicht te krijgen en concludeert dat dit een weloverwogen vervolgstap heeft opgeleverd.

Ik maak hem nog wel even deelgenoot van de vraag wat de consequenties van de FRA zijn voor mijn medisch dossier als sportvlieger. Samen concluderen we daarna dat het verstandig is om de FRA in twee fasen uit te voeren: eerst een biopt en daarna de FRA. Aanvankelijk leek het een hele goede optie om dit gecombineerd uit te voeren. Deze aanpak kan één nadeel hebben: in de situatie dat de biopt onverhoopt geen eenduidige uitslag oplevert, kan er geen tweede biopt worden uitgevoerd. Na een gecombineerde behandeling (biopt + FRA) kan niet opnieuw worden bepaald of de nierafwijking goed- of kwaadaardig was. De afwijking is dan immers weggenomen. Zeker bij kleine afwijkingen komt het nogal eens voor dat de patholoog schouderophalend zijn onderzoek afrondt en niet tot een conclusie kan komen.   

Om mijn ‘medical’ (medisch certificaat voor piloten) niet onnodig te belasten met deze onzekerheid, zal ik me eerst voor een biopt melden in het Erasmus en daarna voor een FRA.

In het bieden van perspectief gaat de uroloog graag nog één stapje verder: er is een niet kleine kans dat er sprake is van een goedaardige afwijking. Als dat zo is, is er geen medische reden voor een FRA of andere interventie…

Dat perspectief geef ik heel graag een kans.
Binnen 3 weken volgt de uitnodiging voor het biopt.
To be continued…