Op een grote paddestoel....
Twee blogs geleden schreef ik al over een wondje op mijn gehemelte dat of kaaknecrose, of een uitzaaiing kon zijn. Na foto's en scans was de diagnose: een uitzaaiing van het bot in mijn gehemelte. De behandeling werd bestraling. 10 stuks, iedere werkdag 1. Er werd een masker aangemeten en Mrs. Lector kon beginnen! Gelukkig werd alles vrij snel ingepland. De eerste 9 bestralingen gingen prima. Vanaf de 5e kreeg ik wat last, maar alles was goed te doen. De 9e viel op een vrijdag, en zaterdags zouden wij naar NL vliegen voor een concert (tribute to the Beegees, jee wat heb ik genoten!!). De zaterdag ging het nog prima met mijn mond, de zondag al wat minder. Ik kon alleen maar zachte muizenhapjes eten maar kon gelukkig nog volop genieten van het concert 's avonds. Die maandag gingen we weer naar huis waar we 's avonds oudste zoon troffen voor een borrel. Toen ging het echt niet meer, de pijn was zwaar aanwezig. En ik besloot de 10e bestraling, die voor de dinsdag gepland stond, niet meer te doen. Maar ik wilde wel een arts of verpleegkundige spreken, dus toch naar het ziekenhuis gegaan. Lang verhaal kort: de arts haalde me over de 10e toch te doen en ik kreeg zware pijnstilling (Fentanyl pleisters).
Het is nu donderdag. De pijn is er nog steeds, maar door de pleisters is het te doen. Eten en drinken, en vooral praten is een probleem. Ik probeer alle bewegingen met mijn tong te vermijden, maar dat is onbegonnen werk. Mijn tong ziet er uit als een paddestoel (die van Spillebeen), ik overdrijf niet. Over een week of twee (poeh) moet het beter zijn.... ik kan niet wachten. En dan? Geen idee, ik neem aan dat het stukje bot verwijderd moet worden. Maar dat zien we dan wel weer. Eerst maar eens dit. Stap voor stap. Poc a poc, zoals ze dat hier op Mallorca zeggen.
16 reacties
Nou, zolang je nog kan bloggen hoef je niet zoveel te praten, dus dat valt wel mee.
Ik duim voor een vlot verder verloop.
Sterkte Simone, is toch weer flink afzien voor je. Ik duim dat ze deze uitzaaiing een flinke kop kleiner hebben kunnen maken en er geen nieuwe vervelende tumoren als paddestoelen uit de grond gaan schieten. Beterschap!
Liefs Bianca
Wat een ellende Simone.
Ik hoop voor je dat je gauw weer kunt eten, en praten kunt.En bovenal dat de bestralingen z'n werk hebben gedaan.
X Lenneke
Lieve Simone,
Wat moet dat moeilijk voor je zijn om bijna niet te kunnen praten en eten. Al is het paddenstoelentijd in de herfst, je wilt ze niet in je mond. Ik hoop dat het snel beter wordt en dat je weet wat de vervolgstap zal worden.
Liefs en sterkte, Monique
Echt waardeloos allemaal dit. Maar net wat Bianca zegt, als het maar een flinke kop kleiner gemaakt is . Ik tel af met je mee naar een goed herstel van je mond!
Veel liefs.
Heftig hoor. Hopelijk gaan de klachten snel over en heeft de bestraling zijn werk goed gedaan.
Sterkte! ♥️
Dat is echt naar voor je. Heel veel sterkte! Ik hoop dat alles snel slinkt.
Niene
Ik las je woorden met tranen in mijn ogen én met bewondering. Hoe je schrijft over de pijn, het proces, de twijfels én tussendoor gewoon over muizenhapjes en , het raakt. Diep.
Ik wou dat ik dichterbij was om even bij je te zitten, thee voor je te zetten, of gewoon naast je te zwijgen als praten te veel is. Maar weet dat ik hier ben, en dat ik je voel, ook op afstand en dat we woordjes blijven leggen, elke dag opnieuw.
Stap voor stap. Poc a poc. Je doet het zó dapper, ook als het voelt alsof je niet meer kan.
Ik ben er. Voor álles wat je kwijt wilt, of juist stil wilt laten.
Een dikke knuffel van hier naar daar.
Rosemarie
Liever 1000 muizenhapjes dan 1 dag zonder jouw moed 💛
Ik denk dat ze dat stukje bot mooi laten zitten. Bij mij of Willy hebben ze na bestralingen op het bot de boel ook laten zitten. Wat wel zorgelijk is, dat de uitzaaiing in het koppie zit, hoewel er geen enkele garantie is dat die kankerzooj daar niet zou kunnen komen.
Nou had ik geschreven over mijn kogelvis die zich opblies en die na pletten een scholletje werd. Optie voor de paddenstoel? Overigens schijn je paddenstoelen bij bereiding droog in de pan eerst bruin te moeten bakken, om het vocht er uit te krijgen, waardoor ze heerlijk smakelijk blijven. Maar dat terzijde.
Hoop op spoedig herstel!
Zoals vaak hilarisch Zweef😂
Bijkomend probleem: het bot is door mijn gehemelte heen gegroeid en daardoor was mijn gehemelte ontstoken. Door dat uit stekende stukje heb (had?) ik dus permanent een wondje omdat het "vlees" erom heen niet kon sluiten. Afwachten wat de wijze heren/dames nog voor me in de planning hebben...🍄
Nou, daar zal een MKA chirurg wel raad mee weten, denk ik zo
Kun je nu fluiten door je neus 🤔? 😲🤭😋
Jeetje lieverd, wat ontzettend heftig!!!
Leef enorm met je mee en hoop zó dat het gauw beter met je gaat! En vooral dat de behandeling zijn werk doet / heeft gedaan natuurlijk. Mijn kaarsje brandt voor je!
Liefs Hebe xx
Ach lieve Simone,
Moest je toch nog de 10e bestraling doen, dat had ik niet begrepen, wat ellendig. Wat zul je je rot voelen en afvallen, dat kun je nu echt niet hebben. Ik hoop zo dat de bestraling goed geholpen heeft en dat je niet ook nog geopereerd moet worden. Ik duim voor je, ook voor een goede uitslag.
liefs, Irene
Lieve Simone wat een kwelling voor je . Wat zal je je ellendig voelen met je zere mond.
Hou je vast aan dat er nog behandeling is al is het geen kadootje 😓
Mijn man zei omdat ik weer tegen mijn fulvestrant dosis aanhikte “omarm je behandeling “ wat mij tot denken zette.
Misschien helpt dat jou ook 🙏🏻veel sterkte en liefs Sylvia 🎀🍀
💡spoelen met kamille verzacht en helpt tegen ontstekingen
Ahw meissie toch ,wat een ellendige plek om een uitzaaiimg te hebben ,en zoveel pijn in je mond erg verdrietig voor je ,en eten is een ramp of zelfs onmogelijk ,ik duim heel hard dat de bestraling heeft gedaan wat ie moest doen 🤞
Dikke knuffs liefs hes 🥰🫂