Kentering!

Waar ik in mijn vorige blog nog een vraagteken achter het woord "kentering" kon zetten, is het nu een uitroepteken geworden. Bij mijn regulier controle in het ziekenhuis vandaag kreeg ik te horen dat de chemopillen (Vinorelbine) niets hebben gedaan. Dus weer een ander middel. Deze keer wordt het Sacituzumab. Een infuus op dag 1, dag 8 en dag 21. Dus veel ziekenhuisuurtjes. En die zijn niet het gezelligst hier.... 

Het gaat met veel kankervrienden hier op de site bergafwaarts. Ik sluit daar dus bij aan, moet de hoop dat ik een medisch wonder ben nu toch gaan loslaten. Ga ik snel dood? Denk het niet, maar de blik staat niet meer op oneindig. We gaan het zien, ik ga wel weer deinen op de wat hogere golven. Maar vandaag nog even niet, vandaag ben ik nog even zielig en laat ik de tranen komen. Morgen schijnt de zon weer.

12 reacties

24 februari 2025 om 13.40

Zo vreselijk kut Simone! Mooiere woorden heb ik er niet voor. Steeds weer je toekomstbeeld bij moeten stellen vraagt iedere keer een enorme portie flexibiliteit. Misschien voelt het vandaag even niet zo, dat mag, maar ik weet dat jij er een deze dagen weer voor gaat en de vibe weet te vinden om ook voor deze klus te gaan. Ik support je op afstand lieverd! Dikke knuffel van Bianca

Laatst bewerkt: 24/02/2025 - 13:40

Wat een ellendig nieuws, Simone. Ik hoopte zo op ‘geen nieuws, goed nieuws’  voor jou. Wel fijn dat er toch nog een andere optie is en hopelijk werkt dit wel. Nu eerst maar verwerken en dan weer optimistisch beginnen en afwachten. Heel veel sterkte en goede hoop gewenst 🍀😘

Laatst bewerkt: 24/02/2025 - 16:55

Wat een ellende Simone. Soms vraag je je af waar een mens elke keer weer de moed vandaan moet halen. En die moed zal vast wel weer komen. Maar eerst lekker huilen hoor, zo lang het nodig is.

Heel veel liefs ❤️

Laatst bewerkt: 24/02/2025 - 20:05

Wanneer is het zover, dat is toch een vraag, die iedereen op dit forum bezighoudt.
En de behoefte om de ander op te vagen, te troosten, of getroost te worden.
Al met al gaat het toch om : leef je leven, elke dag, zolang je kan zolang je mag.
En ik hoop dat het "het is zover" moment, nog ver in de toekomst mag liggen.

En ik houd je even  vast, want dat is het enige dat ik kan doen.
Heel veel knuffels, liefs Peter
🫂🫂🫂🫂🫂🫂😘
 

Laatst bewerkt: 25/02/2025 - 01:42

Gatsiedarrie wat een kentering; toch nu blik op eindig, meedeinend op hoge golven, je overgeven aan wat het leven nog voor je in petto heeft. 
Wat een -kak- bericht lieve vriendin. 
Maar wat dapper dat je het weer met ons deelt, gedeelde smart zal zeker geen halve smart zijn maar in gedachten (en met Wordfeud) ben ik elke dag bij jou ❣️

Dikke knuf 😘💞

Laatst bewerkt: 25/02/2025 - 07:37

He Verdorie lieverd daar hoopt een mens niet op ,huil jij maar ff keihard want dat mag ,doe ik ff mee op afstand .

Om vervolgens heel erg hard te gaan duimen dat de behandeling die nu volgt keihard aanslaat .verder is dit gewoon Kwalitatief Uitermate Teleurstellend .

dikke knuff liefs hes xxx

Laatst bewerkt: 25/02/2025 - 10:20