Wachten
Wachten op de afspraak met de chirurg.
Wachten op de definitieve diagnose.
Wachten op eventuele verdere onderzoeken.
Wachten op het behandelplan.
Wachten op de volgende stappen.
Wachten op de rest van mijn leven.
Wachten op mijn toekomst.
Wachten op mij weer gezond te voelen.
Wachten op de leuke dingen die ik de komende tijd gepland heb.
Wachten of dat allemaal wel door kan gaan.
Wachten op de terugkeer van mijn energie.
Wachten op wat me te wachten staat.
Pffff, ik ben helemaal klaar met dat wachten.
Het enige waar ik niet op hoef te wachten is de angst.
En nu nog even wachten op theetijd zodat ik de appelplaatcake kan proeven.
5 reacties
Nou, dat laatste, daar is geen enkele reden toe om te wachten. En zo zijn er nog wel een paar dingetjes die niet hoeven. Bijvoorbeeld dat wachten op de rest van je leven, want dat is nu.
Ik probeer op mijn gewicht te letten. Dus op vaste momenten eten en niet teveel tussendoor snoepen. Dus de cake moest echt even wachten. Voordeel is dan wel dat ik een groot stuk mag nemen. Klinkt onzinnig, maar het helpt mij.
Het is de invulling van dat leven dat nu onbekend is. Ik had net weer allemaal plannen en de kans is groot dat het wederom niet door kan gaan. Volgende week meer duidelijkheid. Dan kan ik verder werken aan het leven dat ik wil hebben.
Dag Saskia,
Wanneer mensen in mijn omgeving wel eens klagen dat ze ergens op moeten wachten, denk ik eigenlijk altijd dat ze hopelijk nooit zodanig ziek worden dat ze naar een ziekenhuis en/of specialist moeten. Want daar leer je twee dingen heel erg goed: Wachten en veel geduld hebben!
Wachten, wachten en nog eens….. dat is het lot van de vaak ernstig zieke patiënt. En ook nog eens patiënten die dat wachten meestal kritiekloos ondergaan!
Be patiënt dear patiënt 😉
Met vriendelijke groeten, Bart ♠️
Ben het roerend met Bart eens: er is nergens een plek waar je leert geduld te hebben, en dat is in het ziekenhuis. Daarna wachten op de uitslag; weer wachten omdat het ook even duurt voor je eea in je online dossier kunt inzien.
wachten, wachten en nog eens wachten (klinkt als het riedeltje van de Baron uit Bassie en Adriaan; rare vergelijking, totaal niet humoristisch maar drommels, drommels en nog een drommels past bij de beladenheid van het wachten)
De grote taartpunt heb je écht verdiend, al dan niet versierd met slagroom. Soms MOET je jezelf verwennen omdat er ook eens geen reden voor hoeft te zijn.
Warme knuffel van mij 🤗
Ik ben al ruimschoots bekend met wachten en geduld hebben. Maar zo langzamerhand wordt de onwetendheid ondraaglijk.
En de taart is inmiddels op. Heerlijk van gesmuld hoor. 😊