Mont Ventoux

Mont Ventoux, 

Waar is de tijd ?

Dat ik je mocht bedwingen, 

Dat ik je uitgehijgd mocht bezingen  ?

Mont Ventoux, 

Ik leverde strijd.

Jij was streng,

Je aanzicht was steil en eng. 

Jij gooide tien procent, 

Voor mijn zwalpende wielen. 

Jij winderige berg, 

Mijn afzien was erg.

Mont Ventoux, 

Twee keer kreeg ik je klein.

Een derde keer komt nooit meer, 

Ik gooi de handdoek neer.

Mont Ventoux,  het was vechten, 

En nu lever ik een ander gevecht. 

Niet meer tegen jouw hel,

Maar tegen een gezwel. 

Ik zal jou wel nooit meer zien,

Knoest uit de Provence.

Nu lever ik strijd op een ander niveau, 

Een nieuwe hero.

Laat mij nu maar doen,

Geen Alpe d'Huez meer, geen Ventoux. 

Geen Alpen meer, geen Vogezen,

Maar een finale, en die mag er ook wezen.

❤️❤️❤️

 

 

 

11 reacties

Mooi Marc 👍. In de Alpen heb ik nooit gefietst, ook de Ventoux niet ..

Maar hier in Zuid-Limburg, Ardennen en Eifel kan ik ook mijn hart ophalen .

Nu ik weer wat beter fiets ga ik binnenkort mijn jaarlijks tochtje naar De Kruisberg en linea recta door naar De Eyserbosweg weer doen. 

Hoef me niet te bewijzen meer maar wil gewoon elk jaar zien of ik er nog steeds op kom 🙏.

Uiteraard 💪😁👍🚴‍♂️

Laatst bewerkt: 23/07/2025 - 18:22

Je weet, Jilles, dat je nog steeds goed bezig bent. En we hebben allebei  genoten van onze gezamenlijke fietstocht, nu alweer een weekje geleden. 

Heerlijk ook, Zuid-Limburg, de Ardennen, de Eifel. Het is een ver van mijn bedshow geworden.

De Ardennen, altijd mooi. Alleen helaas van het vaak minder goeie weer daar.

 

Laatst bewerkt: 24/07/2025 - 08:48

Hoi Marc,

Zolang ik mezelf nog af en toe kan pijnigen op de fiets, een soort van self masochisme ben ik happy, klinkt misschien raar maar zo af en toe afzien daar vind ik niets mis mee.

Voor mij geldt alléén maar "vlak" fietsen, dat vind ik saai. Ik heb nu zat mogelijkheden, heftig klimmen, wat minder heftig en nagenoeg geheel vlak. Dat was vroeger toen ik nog in Haarlem woonde wel anders, ALTIJD vlak.....

Oh ja, we hebben Het Kopje daar in Bloemendaal, leuk klimmetje van 10%, een paar honderd meter, vanwege het duingebied aldaar. Het ziet er altijd zwart van de wielrenners. En in de Haarlemmermeer staat er een soort van gedrocht waar je tegen op kan klimmen en dan heb je een leuk uitzicht over de polder, het laagste punt van Nederland, that's it dan...... Nu lekker fietsen in Limburg en omgeving, veel leuker! 

Dus, laat mij af en toe maar gek doen op die heftige klimmetje hier, ik vind het nog steeds leuk en als ik moet afstappen op dergelijke klimmetjes, tsja......het zij dan maar zo hè....

De Keutenberg en Doodeman laat ik links liggen, daar heb ik geen trek meer in, TE zwaar.
Gulperberg van beide kanten is de limiet, zo ook de Brakkeberg, leuk (nog wel....).

Ik verheug me nu al op onze volgende fietstocht!

Adië wa!
Jilles

 

Laatst bewerkt: 24/07/2025 - 09:44

Ja,Jilles, man, veel respect. Nou, dat afzien hoeft echt niet meer voor mij. Ik ben blij dat ik nog kan fietsen en dat ik op zondag zo'n 40 à 50 kilometer kan fietsen met het kleine groepje mee. 

Ik vind dat het al genoeg afzien is met het dragen van onze ziekte en zijn behandelingen. 

Nou ja, 25 gemiddeld, dat reed ik in mijn goeie jaren wanneer ik solo ging rijden. 

En nu zondag...regen...daar ben ik absoluut niet happy mee....

Laatst bewerkt: 24/07/2025 - 18:08