Toch nog een update

Daar zit ik dan, een goed half jaar post-op, en ruim een jaar na de diagnose. Wat begon als een heel lelijk jaar, werd een heel bewogen jaar en uiteindelijk ook een fantastisch mooi jaar. Terwijl ik aan het wachten ben bij de mamma poli denk ik terug aan de blogs die ik heb geschreven om iedereen op de hoogte te houden. Ach, vandaar nu maar weer een berichtje!

De poli chirurgie werkt overduidelijk met een vakantierooster (wat een rust! 😱) En thuis werken wij dat ook. Mark nu thuis met een ik-ben-nog-geen-twee-maar-toch-zeg-ik-nee-dreumes en de kleuter die steeds mondiger en gezelliger en grappiger wordt. En ik werk vandaag vanuit huis vanwege de afspraak in het ziekenhuis.
 

1 van de vragen die men het vaakst stelt, ben je alweer volledig aan het werk?Jazeker, eind maart zat ik op mijn contracturen na enkele nutteloze gesprekken met de bedrijfsarts en -verpleegkundige. Ik had een eigen plan, en zij vonden daar wat van… Ik kon voor mijn gevoel niet snel genoeg gaan, en ze vonden mij maar eigenwijs. Heel gek! 🤪

Ik was in ieder geval blij dat ik tussendoor mijn e-mail had bijgehouden, nu kon ik me tenminste gelijk storten op “echt” werk en niet op randzaken 💪🏻 😂

Eigenlijk gaat het leven, werk, de kinderen, huishouden, tuin etc gewoon weer zo voort zoals het voorheen ging, en toch zijn er weleens momenten dat ik mezelf afvraag, hoe hébben we dit in vredesnaam gedaan met twee kinderen? Hoe kwam ik toentertijd überhaupt de dag door met de dreumes? Maar dat is achteraf, en achteraf kijkt men een koe in de kont (zie bijgevoegde foto 😁)

Maar goed, waar het vandaag om begon, de halfjaarlijkse controle. Ik ben goedgekeurd! 💪🏻👍🏻 Op naar het volgende halfjaar normaal, same old same old!