6 juni
Jeetje, het is al weer een jaar geleden (6 juni 2014) dat ik de whipple operatie heb ondergaan. En ja, 1 jaar verder. Toch wel een apart gevoel. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar eerlijk gezegd.... ik heb wel eens gedacht, dat gaat het niet worden. En toch een jaar verder. Inmiddels weer een beetje aan het werk.Lichamelijk ben ik ook sterk vooruit gegaan, mede ook door fysio. Echter op emotioneel vlak wil het nog niet. Ik dacht dat ik 2014 wel over mijn schouder kon gooien, maar dat ging niet, dit is te groot. En ik wilde ook geen patiƫnt meer zijn, en dat lukt dus ook niet. Ik heb veel huilbuien, angstgevoelen, en ook praten over de toekomst is voor mij moeilijk. Plannen voor 2017 zijn zo ver weg, om maar wat te noemen. Dus nu via mijn werkgever ga ik een traject in. Ik weet nog niet hoe het er uit ziet, maar ik laat het maar over me heen komen.
Dit was het even voor nu,
Vriendelijke groet,
Ronald
Dit was het even voor nu,
Vriendelijke groet,
Ronald
3 reacties
Je mag het zeggen; 1 jaar verder met uitzicht op volledig herstel! Maar dat je het niet durft te zeggen begrijp ik heel goed. Daarvoor ben je te dicht langs het randje geweest. Ook emotioneel herstel heeft tijd nodig. Neem je rust en je tijd en blijf goed luisteren naar je lichaam.
Geen last van de suikerwaarden? Slik je dagelijks enzymen?
Dank voor jullie reactie. Ik heb geen last van suikerwaarden. Het enige wat ik slik is bij mijn eten de creon. 1 bij ontbijt, 1 bij de lunch en 2 of 3 bij de warme hap. En als ik vet eet, patat, of in deze tijd de BBQ, dan wat extra. Dus wat dat betreft gaat het prima. Met de maagzuurremmers ben ik al een tijdje geleden gestopt. Af en toe heb ik het zuur, net als iedereen, denk ik.
Dus fysiek gaat het goed.
Woensdag 24-6 weer voor controle naar de VU.Bloed prikken. En dan vrijdag lekker op vakantie. Wat hebben we daar zin in.
Groeten allemaal, Ronald