Eindelijk!

De bestralingen lopen, de pijn wordt flink onderdrukt, de artsen zijn eruit: ik mag morgen naar huis!

Eerst nog thuis met een bed in de woonkamer, thuiszorg en hulp van man en kinderen. Moet eerlijk zeggen dat ik er ook wel aan toe ben om weer even rustig thuis te kunnen zijn in m'n eigen omgeving.

Wat betreft de pijn hadden we nog 1 puntje wat zorgen baarde: Van maandag op dinsdagnacht had ik ineens weer de pijn in mijn zij die ik al maandenlang voel en die er voor zorgt dat ik steeds al moeilijk kan opstaan en al helemaal niet op mijn zij kan liggen. Snel zijn er op dinsdag weer foto's gemaakt en nu blijkt dat ik al tijden loop met 2 gebroken ribben die niet willen helen. Dat verklaart een hoop! 

Ze gaan nu kijken of door bestraling de uiteinden van de breuk kankervrij gemaakt kunnen worden zodat er een grotere kans is dat de breuk zich weer hersteld. Garantie tot aan de deur maar een poging zeker waard.

Dus nu nog een nachtje in een bed ver van huis en straks in een vreemd bed in eigen huis maar wel lekker THUIS!