zijn we weer
Daar ben ik weer na even stil te zijn geweest..
Jeetje wat is er ondertussen weer veel gebeurd, inmiddels 4 zware ac kuren verder wat ben ik daar ziek van geweest .. en dan die leuke spuiten na iedere kuur, vreselijk gewoon botpijnen spierpijnen op de gekste plekken in je lijf waar je niet wist dat je spieren zou hebben, nou daarvan weet ik nu dat ik ze wel heb.!!
Ook een pac ( porth a cath) oftewel een infuus poort verder, daar heb ik inmiddels een haat liefde verhouding mee eigenlijk vanaf het moment van plaatsen,dit moest onder plaatselijke verdoving en ik de paniek haas , gevraagd mag het onder narcose ? "nee daar heeft uw meer last van dan onder plaatselijke verdoving" 1 ding weet ik zeker dit ding gaat er niet uit onder plaatselijke verdoving dit heb ik al aangeven, mag / moet daardoor en alles bij elkaar ook naar de medisch pschycholoog maar eer dat je daar tercht kan ben je ook zo 2 maanden verder. Wat is het toch een pittig traject . na mijn tweede ac kuur had ik ontzettend veel haar pijn en me haren vielen flink uit dus me haren er maar af laten scheren, ene kant opluchting geen haarpijn meer ook maar aan de andere kant zo definitief het ziek zijn.Door de ac kuren ook een eentzettend laag hb gehad 5.5 waardoor ik 2 zakken bloed mocht, inmiddels ook een mri verder om te kijken of de tumor was geslonken die was idd met 12 mm geslonken. Vanaf nu zal ik mijn blog weer meer gaan bijhouden voor jullie want voel me met de paclitaxel wel beter enkel de neuropathie klachten zijn ook geen pretje maar ja.
Tot de volgende blog
1 reactie
Wat is dat allemaal vervelend die pijnen heb ook AC kuur gehad en dat vervelend spuitje erna pijnstillers bij de hand het is waar ieder botje en spiertje deden pijn een knagende pijn met regelmatig pijnen of ze met een dikke naald aan steken waren op de onmogelijkste plaatsen soms zou je van de pijn langs een muur op lopen en schreeuwen van ellende en dan die erge hoofpijnen waar ik nu nog regelmatig last van heb zeggen na behandeling word alles na een tijdje beter hopelijke word dat ook ooit beter dus nog wat geduld hebben. Ging ook regelmatig langs bij psycholoog voor alles te bespreken want het is toch allemaal zeer heftig en je moet het ook allemaal een plaatsje kunnen geven niet simpel. Het ergste je haar worden dun en vallen uit dit heeft mij niet veel last bezorg maar kaal zijn moeilijk maar mooi pruik probleem tijdelijk opgelost. Heb 2 jaar porth a cath gehad werd geplaatst onder narcose en op een mooie zomerdag laten verwijderen onder plaatselijke verdoving was ook bang(stress) maar dit was voor niets nodig heb geen pijn gehad. Porth a cath als ze moesten prikken geen last maar na behandeling moest het regelmatig gespoeld worden vond dit maar niets op moment dat oncoloog voorstelde om te verwijderen het was niet meer nodig heb ik niet gewacht was een opluchting voor mij was dit een stap dichter bij de genezing. Veel geduld hebben alles komt goed.
Kristien.