Hell op aarde

wat een gekke week weer...

Ik moest biopten laten nemen onder de MRI omdat er 3 nieuwe plekjes waren gezien.

Ik vol goede moed naar het zkh ondank de angst  voor weer het onbekende dit keer ging mijn zoon (17 ) mee ..

wij netjes wachten en het duurde maar voor dat ik geroepen werd...ja hoor Mw  .....   Ja dat ben ik.. loopt uw met mij mee zegt de vriendelijke vpk we gaan eerst even een echo doen .. verbaasd... 'ik kwam toch voor de MRI geleide biopten " ?  "ja mw klopt maar de radioloog wil ook nog een keer met de echo kijken of het toch via echo geleide kan" me hart maakt bijna een sprongetje..niet dat ik het leuk vind om geprikt te worden maar inmiddels weet ik hoe  dit werkt en hoeft er geen infuus geprikt te worden... want dat gaat al niet soepel...

De radioloog is er inmiddels en vertelt zijn plan, eerst kijkt hij met de echo lukt het met de echo dan prikt hij gelijk aan lukt het niet dan toch via MRI... gelaten laat ik het allemaal maar weer gebeuren...  Na dat hij links en zowel de rechterborst bekeken heeft besluit hij.....  jeej  wat een feest links via echo aan te prikken... Gedaan.. dan zegt ie mw  uw mag nog even een borst foto maken om te kijken of het jodium zaadje op ze plek zit die ik gelijk geplaatst heb,  ik  zie uw bij de MRI ....ik zie uw daar zo... pfff ..... Dit meen je niet...

Ik heb geen keus ben aan ze overgeleverd,  

Op  naar de MRI .... ontzettend aardige vpk weer, vertelt hoe het gaat gebeuren maar eerst prikken we uw nog een infuus mw... "zucht"....ja jullie gebruiken mij gewoon als voodoo pop denk ik..."  ze lacht en zegt nee hoor maar ik begrijp uw wel.... vpk nummer 2 komt erbij... hey een bekende moeder van school en ex collega toen ik nog zelf in dit Zkh werkte waar ik nu patiënt bent... "vind je het vervelend dat ik erbij bent vraagt ze anders vraag ik iemand anders..."  Nee hoor ik ben inmiddels de schaamte voorbij om met me dames bloot te moeten en min of meer stelt het me ook op me gemak dat je erbij bent.... dus blijf maar..., ik ga je alles zeggen wat we gaan doen zegt ze me, om me gerust te stellen... fijn...

Nou moment suprême infuus prikken... beide dames proberen een infuus.. lukt niet na 3x.. "we gaan de radioloog erbij halen besluiten ze "

Die probeert het op me hand een infuus en wel is waar met moeite lukt het.. de radioloog zegt uw heeft rol vaten... hebben ze met uw gesproken over een port a cath... ?

"ja dokter die krijg ik 19 augustus pas.."

"Dit is niet te doen voor uw ... zegt de aardige man" .. goh nee uw meent het....?denk ik ...

Nou hup op me buik op de MRI tafel alles wordt verteld wat ze gaan doen en blijven vertellen wat en wanneer ze komen doen...

Na dat het hele gebeuren klaar is en weer jodium zaadje geplaatst is... vraag ik of ik wel me identificatie nummers mee krijg ..? Dames iet wat verbaasd..."ik zeg ja stel dat ik onverhoopt door detectie poortjes moet want daar ga ik nu op af .. wil ik wel mezelf kunnen identificeren..." hoe leg ik uit, ik ben gechipt in me boobies..? want they try to kill  me...

We lachen er met ze allen om en de radioloog incl de 2 vpk zeggen wat goed dat uw nog zelf spot heeft kunnen vele dames een voorbeeld aan nemen... (doet me goed om te horen) ondanks ik me nog ontzettend slecht voelde van 2 dgn eerder de eerste chemo...

Ik was werkelijk in de hell op aarde beland...

Niet slapen door de dexamethason wat een onrust in me hoofd en een lijf dat niet wilde....4 dgn op cracottes geleefd...niks geen smaak meer, alles smaakte vies... zelfs water...!!

Zaterdag een redelijke dag..,  me broer met vrouw en kind waren vrijdags gekomen en zijn het hele weekend geweest., zaterdag even naar maas Mechelen met ze .. Ik ben geen 1 winkel in geweest ben buiten op de bankjes in de schaduw blijven zitten als hun de winkel in gingen..

s"avonds thuis met een bbq afgesloten...en kon daarna me ogen niet meer openhouden was toch vermoeiender als ik dacht ..,

Zondags weer met ze allen naar vaals naar het 3 landen punt geweest weer een ontzettend gezellige dag gehad.. op de heenweg had me schoonzus al een soort van kasteel gezien en wilde dit graag op de terug weg bekijken...

zo gezegd zo gedaan...

Nu bleek dit geen kasteel maar een klooster of iets st heilige benedictus..  

Het is open en je mocht erin... we hoorde gezang en uiteindelijk belanden we op een kerkdienst... op de e.e.a  manier trok me dat en kon er niet weg.. samen met me schoonzus aan de zeikant gaan zitten en het gekeken tot het was afgelopen.

Mijn broer was beneden gebleven want die wilde een rozenkrans kopen die daar in de vitrine lag "ze sparen rozenkransen".

Ik ben totaal niet gelovig ... Ja op me eigen manier... ben wel katholiek gedoopt... dus Waarom het me op me eigen manier en tijd trekt geen idee..

Me broer en schoonzus en kind spreken met een monnik voor die rozenkrans die ze willen,  we moeten naar een kamertje en me schoonzus moet haar hand op houden, me neefje moet daar zijn handje bij doen en zowel me broer ook... ineens begint die monnik die rozenkrans te zegenen en te bidden... en waarom weet ik niet .. " wat gebeurd er met mij.."?

Dit raakt mij ineens zo erg begin te huilen als een klein kind...de emoties die ik nog niet eerder heb gehad komen er ineens allemaal uit... mijn broer zegt dit mag en ik loop eruit kan het niet aan.. dan zegt me broer kom kies jij is een rozenkrans uit die jij mooi vind...

"Ik kijk er nog ff naar en zie een kleintje liggen... en zeg deze..." niets vermoedend..  komt me broer er weer aan en zegt loop ff mee blijkbaar had hij met de monnik gepraat en daar moest ik me handen ophouden ... " wat is dit denk ik nog even" en krijg de kleine rozenkrans in me handen en de monnik begint een ander gebed als bij me broer en gezin zegend ook deze  rozenkrans en mij zelf ook nog en begint dan de vertellen , wat ik in heel me proces bij moeilijke momenten moet denken  ....  weer huilen als een klein kind  "schaam me bijna dood" ... zegt de monnik.." Dit mag... Dit hoort er te zijn laat het maar gaan.... Dit verlost jou..."pffff denk ik weet even niet wat ik verder moet denken...

Na dit gebeuren zeg ik die rozenkrans gaat  iedere chemo  of iedere  controle of ieder onderzoek mee me tas in... en gelovig of niet maar in bijgeloof geloof ik wel...

Het is maandag weer een MRI geleide biopt nog een keer links.. "Ja ze hebben nog steeds niet genoeg weefsel van me... de gieren..."

Omdat ik niet te prikken ben , onder echo geleide een infuus ...  denken jullie werkelijk waar dat dit lukt.... vergeet het maar pas  de 2e keer... lukt het pas... zeg nog even jullie zien het het ik wil het anders dan anders wilde het hele pret pakket.. "radioloog .... dat blijkt uw krijgt het inderdaad ook nog"

Tijdens de biopten nemen voel ik het toch iets en helaas konden ze zo diep niet verdoven,

raak bijna in paniek en ineens geloof het of niet komen de woorden van de monnik van de dag ervoor ineens in me op .. op de een of andere manier maakt het me rustig en tegelijkertijd zegt de radioloog "uw bent klaar mw...  weer goed gedaan hoor..." Ja en ook weer een chip rijker zeg ik dus ga nu dubbel af op de poortjes ... toch.. ?"  helaas wel deelt de radioloog  me mede...

"Woensdag 5 augustus krijgt uw de uitslag en het behandelplan van de chirurg... uw kunt de procedure verder he ivm douchen en hechtstrips die op de incisi zitten ? " ja die ken ik 24 uur niet douchen enz  ...  "tot ziens mw ... het allerbeste met uw en heel veel sterkte het komende jaar "

Laat dat tot ziens er maar af denk ik dan is het niet goed ..

Op naar 5 augustus...