Kwaad en teleurgesteld op schoonzus

Na je partners overlijden kom je er in veel gevallen achter hoe je schoonzus en haar man je laat vallen als een baksteen, nog even een trap na geven wat je nooit en nooit had verwacht, zo ook in mijn geval, het achterbakse wat ze gedaan hebben, de wil van mijn vrouw en mijn schoonvader te niet doen, even gauw het testament veranderen op een vieze gemene manier.
Mijn verhaal:
Een aantal weken voor het overlijden van mijn vrouw had ze een gesprek met met schoonmoeder en schoonvader, ze gaf aan dat ze mij graag zou zien in het testament, we waren al van onze jeugd bij elkaar, 42 jaar. Ze vond het niet fair dat ik als aangetrouwde niks zou erven, na het gesprek met haar ouders besloten mijn schoonouders het testament te veranderen, ik zou het erfdeel krijgen van mijn vrouw. Een aantal weken later overleed mijn maatje.
Mijn schoonzus en zwager kwamen achter het veranderen van het testament en waren woest, ze hadden het lef niet om dit tegen mijn schoonouders te zeggen, een paar maand na het overlijden van mijn vrouw overleed mijn schoonvader. Precies een jaar later en dat was afgelopen februari kwam ik bij toeval erachter dat het testament veranderd was, mijn schoonzus en zwager hebben mijn schoonmoeder zo bespeeld dat hun naar de notaris zijn gegaan.
Ik heb hun hiermee geconfronteerd en dat is uitgelopen op een fikse ruzie, ik snap namelijk niet dat iemand zo achterbaks gemeen is dat de wil van mijn vrouw en schoonvader te niet gedaan worden, niet het lef hebben om het bij het leven van mijn schoonvader het te zeggen, nee even wachten na zijn overlijden en dan mijn schoonmoeder bespelen die al 85 jaar is, ik heb de banden verbroken met schoonzus en zwager, ik wil ze nooit meer zien.
Ik snap niet dat mensen zo in elkaar steken, zo gemeen, zo achterbaks en alles bij elkaar liegen, ben er kapot van geweest. Maar zo kom je achter de ware aard van sommige mensen, mensen die ik vertrouwde, mensen die zogenaamd met je mee leefden na het overlijden van mijn vrouw, mensen die je zogenaamd steunden maar ondertussen steken ze een mes in je rug.
Hebzucht, geldwolven, ik kan er vandaag de dag nog steeds niet bij waarom ze dit gedaan hebben, ik kan maar 1 ding bedenken en dat is geld, geld en nog eens geld. Ze gunnen anderen niks, ze leven voor hun zelf, als hun eerlijk verteld hadden dat ze het testament veranderd hadden dan was er bij mij nog iets respect maar ze verzwegen het, ik had niet verwacht dat hun zo waren, inmiddels heb ik hun dood verklaard, de banden verbroken en ik hoop dat hun gelukkig worden met het veranderen van het testament, zo zie je maar weer dat je niemand en niemand kunt vertrouwens als het om een testament gaat, alles draaid om geld en hebzucht.
5 reacties
In dit soort situaties leer je inderdaad vaak, helaas, je echte vrienden (en in dit geval familie) kennen. Voor sommige mensen is geld een slechte drijfveer. Of een drijfveer die hen slecht maakt.
Sterkte ermee. Kijk vooral wat jou nu blij kan maken. Geld is dat niet, en die mensen al helemaal niet. Goed dat je voor jezelf gekozen hebt, hoe moeilijk ook.
Douwe,
Het vertrouwen in mensen is bij mij weg gezakt naar 0,00 % , heb het nu 2 x meegemaakt, bij overlijden van mijn eigen moeder, veel dingen zijn gewoon weggemoffeld, en bij overlijden van mijn vrouw en schoonvader, dan pas kun je idd de ware aard zien van sommige "familieleden" zodra er geld aan de pas komt is de liefde gelijk weg, dan komen de ware demonen naar voren, met zulk volk wil ik niet meer aan 1 tafel zitten, heb iedereen vergeven maar zoals ik al tegen kato zei dat wil niet zeggen dat ik dat volk ooit nog wil zien.
Hoe naar ook, maar wat kun je met geld kopen? Niks wat je gelukkig maakt. De kleine dingen in het leven, die brengen het geluk.
Jammer voor hen dat zij zo zijn.
Veel sterkte!!
Kato,
Het gaat mij niet om het geld, maar de manier waarop dit alles gebeurd is en dat hun de wil van mijn overleden vrouw en schoonvader teniet gedaan hebben. Ben helemaal niet haatdragend maar soms wordt je dat gewoon toegeworpen in de schoot, heb het hun vergeven maar dat wil nog niet zeggen dat ik hun koppen ooit weer wil zien.
Nee, dat snap ik. Ik zit in een zelfde soort situatie. Ik ben palliatief en bedenk mij dat gezondheid niet te koop is.
Ik snap volkomen dat jij klaar bent met deze mensen en dat het het rouwen niet makkelijker maakt.
Ik wens je geluk en gezondheid.
Liefs Kato