Ik krijg het weer voor mijn kiezen.

Tumormarkers zijn weer licht gestegen.  Mijn vrouw vergeleek de fotos sinds 2018 waaruit bleek dat er niets gegroeid was. Bij verder speuren kwam ik er achter dat tumormarkers kunnen stijgen bij verhoging THC gebruik  en bij normale ontstekingen. Even alles even uitsluiten dus en mijn twee rotte verstandskiezen laten trekken waarvan ik waarschijnlijk al weken een oorontsteking had. Na een week trok hij de tweede kies waar een ontsteking zat in de kaak daarboven. Ik had voor de zekerheid en paar dagen ervoor een kuur gevraagd, gelukkig maar. Dat mijn markers nu op en neer gaan maakt me wel weer angstig. Ik zie het ook allemaal niet meer zo en ben weer aan het vechten tegen de nicotine. Ik voel me soms een zenuwenlijder en oude angsten en  trauma's uit mijn jeugd poppen ook soms op. Of dit door de reguliere medicijnen komt weet ik niet. Bijwerkingen genoeg met dit spul. Bij de vorige stijging van de AFP adviseerde mijn Oncoloog om terug te gaan naar twee pillen. Deze keer niet en ik kan wachten tot september tot de scan. Andere bloedwaardes zijn ok. Dit geef me weer tijd om normaal te functioneren. Het onkruid staat flink hoog op de dijk maar ik heb geen psychische kracht om iets te doen. Ik moet oppassen dat ik niet in een isolement terecht kom. Straatangsten van vroeger komen ook weer boven. Handig in de Coronatijd. Mijn zelfvertrouwen heeft een flinke deuk gekregen door de kanker en mijn operatiebreuk. Een hoop stress gehad om een parkeerplek met een nieuwe buurtbewoner die ook in m,n tuin kan kijken. Ik word er paranoia van. Deze man trickert ouwe shit die ik vroeger op school en met mijn stiefvader had. Allemaal niet bevorderlijk voor je immuunsysteem.  Het valt me op dat de Corona een nationale iq test is in dit land. Wat een samenleving en wat een trieste mensen soms. Gelukkig heb ik nog wat kennissen en vrienden die me niet loslaten. Dit is een hele troost voor me maar maakt me ook verdrietig omdat ik hun ook niet wil loslaten als ik sterf. Heel mijn leven therapie en zoektochten ondernomen om te ontdekken wat liefde is en te leren om je te hechten aan iemand. De laatste 15 jaar ging het beter. Als je geen toekomst ziet .. ga je terug kijken. Jammer van de Drank en Harddrugs en alle mensen die ik pijn heb gedaan.  Maar ondanks de domper van Kanker probeer ik wel een positief en waarachtig mens te zijn. Ach tijd is relatief maar kwalitatieve levensverlenging is wel zo prettig. Als ik ga, zal ik er echter minder rouwig om zijn om ons ,,fijne land,, te verlaten.........ben zo moe.