Tweede chemo zit er ook weer in

Deze week maandag op school wezen oefenen voor de musical . Dinsdag was er een looking good , feel better ochtend in het ziekenhuis. Bij binnenkomst stond er een gastvrouw naast het bord te wachten en na mijn aanmelding vloog het me zo naar mijn strot dat ik eerst even op de wc ben gaan bij zitten komen. Dit was weer zo' n moment dat je je beseft , ik ben hier verdomme alleen maar omdat ik Kanker heb! Nadat ik mezelf weer bijelkaar had geveegd. Ben ik bij de andere dames gaan zitten wachten. Het gesprek ging al snel over pruiken. Heel vreemd de dames die hem in de haarwerkshop in het ziekenhuis bestelde wisten al bij voorbaat dat zij 500 euro moesten bijbetalen. Zelfs al voordat ze hun keuze hadden gemaakt begreep ik. Bij mij was dat helemaal afhankelijk van het haarwerk dat ik koos. Het was een gezellige en goed verzorgde workshop . Maar het fijnste was nog even de nazit met een stel dames . Want hoe vaak tref je een aantal lotgenoten? Woensdag vierden we onze verjaardag in de klas. Ondanks het kleine klasje dat we hebben werden we ontzettend verwend , met de kinderen lekker buiten gaan spelen in het klauterwoud en geluncht bij de andere juf in de tuin. Toen even uitgerust in de tuin want ' s avonds hadden we het teametentje en het afscheid van onze adjunct. Het was een hele leuke vrolijke avond. Heerlijk gekletst , gegeten , gedronken en meegezongen. Hoewel Leef van Dre Hazes er dan weer even flink inhakte. Donderdag was het dan weer zover we mochten weer voor Chemo part 2 . Ik heb tot lang in de nacht zitten dubben , ga ik door met die icecap of gaat het eraf , want het valt echt in plukken uit , maar ik heb nog geen kale plekken , het wordt alleen zo ontzettend dun. Na overleg in het ziekenhuis toch besloten tot nog een poging. Het eerste half uur was uiteraard weer vreselijk. Het leek sowieso wel erger , misschien omdat mijn haar dunner was , misschien omdat er minder afleiding was. Het grootste gedeelte van de ochtend was ik de enige. Deze keer was mijn jongste dochter mee. Toen alles er eindelijk inzat , het infuus eraf mocht en we dus " slechts " nog anderhalf uur na zouden moeten koelen , bleek dat het zakje van de laatste chemo weer ( of was het nog ? ) gevuld was. Waarschijnlijk was de zoutoplossing erin overgelopen maar we konden het risico niet nemen. Dus moest er opnieuw een infuus geprikt worden ( lekker als je aderen zo koud zijn) en moest het er opnieuw in en ook weer naspoelen. Dat hield ook in dat de icecap een dik uur langer opbleef. En dat was eigenlijk net teveel ik werd er flink naar van. Maar ook hier kwam een eind aan en om 15.00 uur mochten we eindelijk naar huis . Daar in eerste instantie nog wel wat gegeten maar werd steeds naarder . Heb wat tegen de misselijkheid genomen en heb gelukkig niet hoeven spugen. Redelijk geslapen. De vrijdag een beetje rondgetut in huis en in de avond zelfs even nieuwe borden bij Ikea wezen kopen. Zaterdag eventjes boodschappen gedaan , we waren vandaag 29 jaar getrouwd. Na wat visite was ik helemaal versleten , in de tuin wat liggen dutten . En na het eten weer op de bank liggen slapen . Zo raar hoe moe je bent. Daarna nog wel even een filmpje gekeken. Zondag al vroeg wakker , maar ben nog poosje blijven liggen. Lekker in de tuin ontbeten, alle kinderen waren en kwamen voor vaderdag. Ook in de avond lekker in de tuin met elkaar gegeten.